dogu-turkistan-sempozyumu

i larını kollamaya başladılar. Nitekim Çin hükümeti için çalışıyor olmak, gelir vekâr garantisi ile dünyanın en kazançlı kariyer alanı hâline gelmiştir. Tüm bunlar,Tiananmen katliamını takip eden yıllarda tüm ülkeye dayatılan siyasi terörün birsonucudur. Hükümetin yetki alanının dışına çıkmasını veya yetkilerini suiistimaletmesini denetleyecek ve dengeleyecek bir sisteme yer bırakılmamıştır. Katliamdanönce, rejim içerisinde vizyonu ve idealleri olan memurlar vardı belki; fakatkatliam sonrasında böylelerinden geriye kimse kalmamıştır.Böylesi bir siyasi ortamda, iktidar ve sermaye sahipleri âdeta birlikte tangoyapmaktadır. Düşük insan hakları standartları, düşük ücretler, çevre koruma mevzuatıve uygulamalarının olmaması ve iş verenle işçi temsilcileri arasında yasa dışıbir hukuk geliştirilmesi, yerli ve yabancı spekülatif kapitalistler için altın değerindebir fırsat olmuştur. Sonuçta, “para” hızlı bir şekilde “siyasi iktidar”a yanaşmıştır.Girişimciler, adil bir rekabet ortamının olmadığı serbest pazar ortamında,fırsatları değerlendirebilmek amacıyla, kendilerini destekleyecek bir memur bulabilmekiçin ellerinden geleni yapmaktadırlar. Ayrıca tüm hukuki ve toplumsalyükümlülüklerinden sıyrılabilmek için de siyasi bağlantıları kullanmaktadırlar.Çin’de, belli bir başarıyı yakalamış, istisnasız tüm iş adamlarının, devlet görevlileriile nizami olmayan bir ilişkisi vardır. Bir anlamda, Çin AŞ’nin tek hissedarı olanÇin Komünist Partisi (ÇKP), artık şirket hisselerini dışa açmıştır ve kapitalistlerinbu hisseleri satın almasını beklemektedir. ÇKP’nin 16. Ulusal Kongresi’nde,sermaye sahiplerinin parti üyesi olmasına yeşil ışık yakan yeni bir parti tüzüğü yayınlanmıştır.Netice itibarıyla kapitalistler, mevcut sistemin en büyük savunucularıolmuşlardır. Çin’de son yirmi yıl içerisinde iktidar ile sermayenin yaptığı bu evlilik,âdeta uzun bir süre devam edecek bir pembe dizi hâlini almıştır. Bu ilişki, ayrıcaHong Kong, Macao ve Tayvan’a kadar uzanmıştır.Çin AŞ’nin hisseleri, yerli ve yabancı kapitalistlerin satın alması için açılırken,Çinli entelektüellere de ücretsiz, performansa dayalı hisse seçenekleri sunulmuştur.Rejim, hayatta kalabilmek için, ekonomik büyümenin yanında başka birşeye daha ihtiyacı olduğunun farkındadır; bu da “siyasi istikrar”dır. Bu istikrarısürdürebilmek amacıyla komünist rejim, toplumda önemli ve nüfuzlu kim varsasatın alabilmek için tüm rüşvet ve teşvikleri ortaya sürmektedir. Rüşvet listesindehükümetin her kademesinde görev yapan bürokratlar, subaylar ve rejimin evlilikyolu ile edindiği yakın akrabalar olan iş dünyasındaki liderler de bulunmaktadır.Liste ayrıca üniversite profesörleri, araştırmacılar, gazeteciler, yayıncılar, yazarlar,215