Werke. Kritische Gesamtausgabe. [Hrsg. von J.K.F. ... - Maarten Luther

146 In XV Psalmos gradunm. 1532/1533. [1540.] (Ps. 124, 6. 7)
Ha] expLCctant illam praedam, sed uon. In cü'Liütu nostro nihil videmus nisi
apertos rictus demonum et leonum. Sed dLeus: bu muftö nidit t()un;
feil in OS, et dicit: I)alt ftil, Z[eu^el. Ideo bene vidit: 'Benedictus dominus'.
[Sl. 148»] Yidet peri[culum; Israel segnis et oarnalis dormit et frijft. 9iLittet
et 9ieid)er loanj't non cogLitat hec, sed putat se hab^itare in medio reg^ni, 5
non g^ratias aLgit deo pro defensLione, sed putat consuetLudine naturae
se sedere inter et eongreg[are pec[uniam. Sed propter electos fiuuntur
mali tantis beneLficiis. In bello, peste comnünatui' dominus et sinit poteutiam
SatLanae furere, ut semel 20 nrbes deleat, ad ostendendam suam
pot-entiam, qua nos defend[it. Ideo oantemus nos habentes eos^dem lo
oculos cum Da^vide, quod deus in ciiLCuitu nostro. Et leones; et nihil
impedLit, quin devoraremur omnibus Momentis, nisi dLci potentia. Custos
quotidie noster dominus sine intermisLsione: 'Xon dat'.
'•' 'Anima nostra': leben, quam debemus incertis. Est ac si avis hiqueum
effug^iat; nota bene istaLm similitudinem. Non intel[ligimus de u
praeterito, sed continua potentia. Semper adest diab^olus et jc^Iecftt^
2 muS 8 comminatuT] comminet
') = schlegt ; Grimm, Wörterbuch, 9, 347.
Dr]perpetua, qua sine intermissione custos Ecclesiae vigilat, ut salvi et tuti
simus ab insidiis daemonum et impiarum gentium, quae tanquam fame-
licus leo praedae inhiant omni momento et Optant lacerare et vorare
Ecclesiam. Haec pericula carnalis Israel non videt, sed vivit securus, so
ac nunquam de hoste cogitat, sicut fere vulgus semper solet, praesertim
cum opes et potentia aecedunt. Ibi putant homines se in medio rosarum
habitare, Deo non gratias agunt pro tutela hac et aliis doni.s, quibus
cumulantur, sed putant fieri quadam naturae consuetudine, quod pace
fruimtur et possunt augere rem suam. Atqui propter electos tantis bene- n
ficiis mali fruuntur. Post cum aut pestis aut bellum ingruit et Satanae
conceditur potestas grassandi in homines, tum demum discunt intelligere,
Dei potentia se hact«nu8 servatos et defensos esse. Nos igitur simus
cauti, ne tali securitate beneficia Dei negligamus, sed cum Davide cantemus
et gratias agamus Domino Deo nostro, qui nobiscum est et impedit, so
ne famelici leones, qui acuerunt dentes suos ad nos vorandos, nobis
nocere possint. Absque hac divina tutela non est ratio, qua possit Satanae
et eins membris obsisti, ne uno momento quidem.
"•^ VII. Anima nostra evasit, sicut avis ex laqueo aucupis.
Laqueus ruptus est et nos liberati sumus.
Etsi, ut Hupia dixi, praeterita hie sint, tamen recte iuti'lliguntur
de continuutione ]>ericulorum, quod Satan sine intermissione nos sectatur
«»