Werke. Kritische Gesamtausgabe. [Hrsg. von J.K.F. ... - Maarten Luther

In XV Pealmos graduum. 1532/33. [1540.] (Ps. 131,2; 387
Hs] tionem confunbiin, ut legem pro ELuangelio et econtra apprehendas.
Ex Euangelio adducit locos, qui proprie legis, ut: 'Si vis in vitam ingredi',3nntii).i9, i;
etc.; Item: 'Non omnis, qui dicit' etc. 6ö fol birf) in legem füren, ut nihil
videas nisi factum faciendum, legem condemnantem, et aufert Christum,
5 ut nihil de promiSLSione videas. Ideo nemo cog[itet se scii'e, quomodo
disting[uatur per verba inter l^egem et E[uangeliura. Sed in terronbLUS,
pcriculis, ostensione irae et ludLicii dei. Ibi sis bLonus dialectLicus. Hie
ürwitii. '. 21
disputatur de lege, quae dicit: Non fecisti volLuntatem pi^atris; — faciam
autemiam! — Quomodo? — credam in Christum, Joh. 6. lubet, ut36 6,29
lu toto corde confidam et adheream! Qui istam distinctionem trifft in
tempore, bene; sed left einen ntc^t gern ba ju !omen. Oportet deus faciat
ut mater, quae ubera f)engt itenim in os, alioqui moreretur. Ibi pericu-
losis[sima praesumptio in iustitia. Sed pol^itica non tarn magna. Sed in
Ecclesia locus principalis Iustitia, ubi uuUa praesumptio; sed max^ima,
16 quia diabLolus venit inter fLiUos dei. Ideo quisq[ue cog[itet nondum edo-
2 qni] quae
Dr]eiusmodi artifex est, ut facile discrimen hoc tollere et loco Euangelii
legem, Eursum loco legis Euangelion possit obtrudere. Quoties enim
accidit laborantibus in agone mortis, ut miserae conscientiae apprehendant
quasdam Euangelii sententias, quae vere ad legem pertinent, et
20 per eas Euangelii consolationes amittant? qualis haec est: 'Si vis vitam Kottti». 17
ingredi, serva mandata Dei', Item haec: 'Non omnis, qui dicit mihi : üKatts. 7, ai
Dornige, intrabit in regnum coelorum'. Huiusmodi sententiis sie non
nunquam contunduntur mentes, ut nihil videant, quam quid a se factum,
quid fuerit faciendum, Item quid Deus exigat, quid prohibeat. Haec
25 dum corda intuentur, obliviscuntur omnium, quae Christus fecit et Deus
per Christum facienda promisit. Quare nemo praesumat se haec plene
esse assecutum, verbo quidem distinctio haec facilis est, sed in morte
et periculis experimur, quam non simus boni Dialectiei, quando scilicet
incidit disputatio de factis et faciendis, Cum lex obiicit: hoc praecepit
90 tibi Dominus faciendum, tu autem non fecisti, sed fecisti contrarium,
damnaberis itaque secundum sententiam Legislatoris. Hie qui bonus
Dialecticus est, distinguit inter Legem et Euangelion et concedit quidem
legem se non fecisse. Sed ad hoc antecedens, inquit, non sequitur illud
consequens, ut ideo desperem et damner. Euangelion enim iubet in
35 Christum credere et Christi operibus ac iusticia niti. Qui ad hunc modum
discrimen hoc tenet et hanc mammam Euangelii apprehendit, salvatur
et vincit; qui non apprehendit, perit et desperat.
In hoc igitur loco de iusticia coram Deo plurimum est periculi,
itaque non praesumendum, sed cum timore humUiter agendum est.
25*