Werke. Kritische Gesamtausgabe. [Hrsg. von J.K.F. ... - Maarten Luther

370 In XV Psalmos graduum. 1532/33. [1540.] (Ps. 130,7)
Hb] Noli sequi tuas cogLitationes, opiniones, quia non sie, ut CLaro cogLÜat.
Sunt diaboli siiggestiones. Sed ISLrael expLCCtet suum dominum; habet
deum, illum exp^ectet, faciet finem.
'Quia apud dominum': S)a^ jinb f)üb(cf)e Der§. Eatio: non est verum,
Apud dominum est ira. Non ft{)et I}tnbev bir cum clava, sed pro t« cum i
53taIlHljiv. Is versus oppositus cogitationibus nostris, dubitatiouibus,
desperatLionibus : Ulme, ev raivb birf) tob fd}lagen. Vide, quidnam pingat.
Obtulit se ad rcLmissionem pecLcatorum, ad propiciationem, Supra.
Deinde 'expecta'. luvabit. Si non contrarinm in corde nostro et sensu.
SLpiritus .^anctus esset ociosus pracdicator; sed quia sensus et res in con- lo
trario, aperit os s^piritus sanctus et dicit: non est verum. Quid cogitat
de te? vult tibi gütlid) tljun. Non est ira, penae, ut supra non culpae,
quia 'apud eum propiciatio', sed 'Chesed'.' Ipse de beneficio, te liberat
a peccatis et omnibLUS malis cogitationibLUs. Hoc vult sie praedicari.
Si non fit apud impios, non miruni, non credunt. Sed si credis, perse- n
Veras, adde spem ad fldem et cxpecta, si contraria venerint (juaecunque
4 über Ratio sieht dicit über verum sieht quod apud dominum sit misericordia, sed, dies
mit Strich zu Äpud /i. 5 gezogen 6 3)lalBofit verschlechtert in 2)lalma[ir oppositus am ßande
e in opponeudus " über Slloe steht dicit cor über quidtiam steht quo modo 9 über 'ex-
pecta' steht eum und 'A custodia matutiua' über in corde steht sentiremus 11 über cogitat
lieht dominus 12 t^un c aus b^un über culpae steht ira 13 über Ipse steht cogitat
Jö über non (2.) steht quia credis c aus croduiit 15116 pei-severas c aus perseveraris
Dr]non esse discedendum a verbo aut statuendum aliquid contra verbum.
Et addit causam:
Quia apud Dominum misericordia est. Caro in tentatione et periculis
sentit apud Deum nihil esse nisi iram. Consolatur igitur nos Spiri- m
tus et hanc impiam de Deo opinionem conatur extinguere et pronunciat
apud Deum esse misericordiam seu beneficentiam, si tantum hoc faciamus,
ut expectemus. Ideo autem opus habemus hoc testimonio, quod,
cum sensum sequimur, contrarium experimur. Sed non ex sensu nee ex
re praesenti iudicium faciendum est, verbum est sequendum et statuen- s»
dum, quod haec credenda, non expericnda sint. Credere enim non est
experiri; non, quod nunquam experienda sint, quae credimiis, sed quod
experientiam debet praecedere fides et est credendum verbo etiani tum,
cum diversa a verbo sentimus et experimur, Ut, cum animi statuunt in
calamitatibus Deum nobis irasci, nos non curare, sed odisse, fides contra so
Htatuat apud Deum nee iram nee odium nee poenam nee oulpam esse,
sed, etiamsi sinat affligi, non hoc fieri, ut malefaciat nobis, esse enim apud
eum non et cogitarc eum de beneficiis, ut liberet a lualis, ut inortiücet
peceata, iit alia dona in nobis augeat etc. Uaec si impiis non contiugunt,