Werke. Kritische Gesamtausgabe. [Hrsg. von J.K.F. ... - Maarten Luther

164 In XV Psalmo» gradaum. 1532 83. [1540.] (Ps. 125,3)
Hs] i;it[imo lunii. 'Eelinq[iiet' : Mansit lectio novisLsimi ps. 125.: 'Qui
oonfidLunt'. Ibi aiidLivistis, psalmxam hLimc canere consol[ationem illis,
qui orednnt verbo dei, quia illi omnes coguntur aliam VLitam expi^ectare
quam hanc praesentem. Et non solum hanc praesentem totam, sed
etiam hanc per partes, quia plena periculis, et sucoedit semper mors, s
perieulum post per[icxihnn. Ideo nee consumantur in extLremo. Ideo
consol[at\ir omnes pios, qui credunt deum esse, passuxos eos quidem
multa et T[aria periLCiila, sed sie, ut tamen salvi fiant, libLerentur, defendantur
vel per partes in hac VLita, vel in liora mortis. Est tamen certa
Salus et Victoria piorum, si non in hac v^ita, QLuamquam etiam in hac lo
vita, ut histO[ria VLCtiis et nova. Ista aud[ivistis: Tircum Ieru[salem
B. ssimt montes'. Et ipse dominus constituit montes, defens[iones sui popLuli.
Et 'ipse met d^eus est circa pop^ulum', non solum semel, sed nunc et
ineter[num, i. e. semper defendit, semper, seraper libLcrat. Nisi quod
oportet hie conse^qui fidem, quae non iudicet de ca.sibLUS praesentib^us i»
et tentationib[Us, sed de verbo promittentis. Quid opus promitt*re his,
qui non in tenta [tionibus ? Oportet nos tentari sive intus, sive f ori.s per
».ihr.i.gtyrannidem. Tamen non de.>*tituimur, q^iiaraquam 'multis modis vexati'.
Est bLrevis psalmus, .sed foftlict).
'Quoniam non relinquet': S)a§ ift ein fLoftlic^ promisLSio, qua« est *>
SU 1 Ultiimo lunü r 5 mortem 10 si non iu hac v^ita mit Strich zu in hora
mortis Z. 9 gezogen 18 über multis modis Texati tieht 2. Cor. 1.
Dt] Ad hune modum videmus, cuiusmodi consolationes Spiritus sanctus
üs proponat, qui credunt verbo Dei. Quia enim aham vitam coguntur
expectare, quam haec praesens sit, sive totam, sive per partes consideres,
Ideo hie omnia sunt plena periculis, mors succedit morti, sicut Paulus dicit:
I. Bot.15, si'quotidie morimur'; Tentatio excipit tentationem, donec tandem per «
mortem carnis omnia pericula consumantur. Pertinet autem hie versi-
culus ad consolationem, ut statuamus nos quidem multa passuros esse,
sed sie, ut tandem fiamus salvi et liberemur, si non statim, at saltem in
futura et aeterna vita. Quid enim aliud nobis possumus pollieeri in hac
dilijienti angelorum custodia, imo in custodia ipsius Dei, qui est in circuitu so
populi sui? Sed, ut supra diximus, üde liic opus est, ut iudiciuni faciamus
non ex praesentibus casibus et tentationibus, sed ex verbo promit t