Werke. Kritische Gesamtausgabe. [Hrsg. von J.K.F. ... - Maarten Luther

56 In XV Psalmos graduum. 1532/33. [1540.] (Fs. 121,1.2)
Hs] 'Levo': 'f)eb auff. Sunt veiba hominis cxperti, quia sens\is nostri
gravant nos, eor paviilum se in praesentia*, non vidct aux[iliiim, sed
econtra non opes sed paupertatem, non gloriam sed innoLminiam. Ideo
Ijengt ct>r eaput uibbev et cofritat sensihilia, tenena. Tiiiiiibbcr: 'Levo'.
Verbura eins Celeste pionütLtit invisibilia parata auxilia. 2aC' ift naturani »
fidei red)t geben in exeinplis.
Exponit, qui sint 'niontes': 'a Domino', i. e. 'montes'. Non intel[lifro
montes secundum visum. Se miift CLarnalis, prudens lang ju ^eruLfaleni
gt)Cn, ut dieeret ocluIus, aiires, quod essent SanLcti montes in leniLsalem.
Sed verbum domini ibi, quod dixLit: hie habit^at, Ibi non habitat. Hie i«
volo inveniri, non in celo. Sic in Christo invenies deum, extra eum ne
in eoelo eum invenies. Ideo non in.spice monlem ut vacca*, sed videt'
S[anctum Domini habitaculum, i. c. de montibLUs dominicis, sacro,
celesti monte venit, non est lutuni et arena, sed sedes, throniis divini-
tatis. Ergo 'veniie aux^ilium a monte'. Est a deo. Sic in Christo, qui est i»
ecM. 4,16'thronus', ab illo, in illo invenies omnia, extra eum niliil.
J über ezperti tte?U exer^citati, tooluerjud^t 3 non (1.) o non (2.) vor der Zeile
S über c[ ateht camalis zu 12 bis 15 noctu ante Sablbatum post purifpcationis 3. hora
mane rnina magna r' 12 über vacca steht novam portam 14 über di'" nochmals
divinitatis 16 über in steht fac notum: scilicet 16 enm o
') Erg. dirigit. ») Vnsre Ausg. Bd. 3.3, 684 zu 477, 18. •) Erg. David. •) Ein
gpätere$ ähnliches Ereignis tcie U. A. Tischreden 1 Nr. 333.
Dr] sed ignominiam patimur. In his incommodis cor est ceu gravissimum
pondus, quod oculos et caput deprimit, ut praeter terrena nihil cogitet
nee videat. Hortatur itaque suo exemplo, ut tum levemus oculos et
respiciamus ad invisibilia, quae verbum promittit, quod sint paratissima. »
Ad hunc modum explicat Psalmus hie naturam fidei. Nunc sequitur
quasi expositio, de quibus montibus loquatur.
T.2 II. Auxilium meum a Domino, qui feeit coelum et terram.
Loquor de montibus, non quos oculi carnis videiit. Quis enim aut
tarn acutum cernat, aut tam possit esse sapiens, qui oculis videat, quod s»
mens Moria «it mons sanetus t Cumulum terrae oculi vident, sanctitatem
non vident, quae in eo posita est, f|uod verbum Domini ibi est, quod
DeuH dixit se ibi habitare velle, quod memoriam sui nominis in eo loco
(lonstituit, quod ibi et non in coelo velit inveniri. Qui enim ab hoc loco
aberravit, etiam in coelo Deum non potuit invenire aut apprehendero. so
Sicut postquam Dens in Christo liomine se revelavit, recte dieimus
et credimuK, cpiod, qui