Werke. Kritische Gesamtausgabe. [Hrsg. von J.K.F. ... - Maarten Luther

In XV Psalmos graduum. 1532/33. [1540.] (Ps. 125, 2) 159
Ha] munitionem desti^navit; et tameu vera; et difficilLius eum credere, quam
non. Si hoc credere possem, quod circiter äBL'^ffev, montes \o l)0(i)
et bid [331. 151»»] ut t3[an5e meil, tum securus, Sicut intra mare rubrum, s-swoie".'»
si crederem e.sse murum igneum. Ibi lieffett äu rüde. Oportet hoc
5 credere, non deb[emus dubit[are; donec credimus, quomodo cii'cum-
septi montibLUS et ignitis, i. e. muniti sumus munitionibus. BLcatu.s,
qui credit. Et res ipsa docet, sie esse. Si non, potentia d[iaboli,
rival[is, mundi et inter nos hominum. Unde munimur ? (JS ^eift 'montes',
flammae, temp[estas. Et aerei montes sunt in Oircuitu. 2;[eufel,
10 mundus, falsi fi'atres mu|jenö nidjt tt)un, quia 'montes', i. e. angeli,
qui unus potest montem \o f)od) müd)eu ut alpes inter GerLmaniara et
j/2 quam non mit Strich zu dest^inavit Z. 1 gezogen 3j4 mari rubru 4 murum
mit Strich zu intra Z. 3 gezogen 10 mundus c aus d[iabulus
Dr]bum et credimus, simus septi praesidio Dei. Quod si 'ahaeneos' et igneos 3er. 1,1»
mui'os circa nos videremus, securi essemus et insultaremus Satanae. Sicut
nemo est, qui non magis se tutum credat, cum equitum turma in comitatu
16 est, quam cum soli per loca infesta iterfacimus. Sed fidei est, non eo niti,
quod vident oculi, sed quod verbum ostendit. Itaque haec etsi non
videntur, tarnen credenda s\mt et tam certa aestimanda, ac si oculis
cernerentur: 'necque enim Deus mentiri potest'. Hoc igitur unum deest, $ebr. 6,ij
quod non habemus oculos Spiritus, sed tantum sequimur ocvilos carnis.
ao Alioqui nihilo essemus magis pavidi, quam qui intra miu'os inexpugnabilis
arcis intrepide expectant irritos conatus hostium. Ergo dubitandum non
est, quin simus, donec credimus, circumsepti montibus ignitis, hoc est,
plane invicti. Sed beatus, qui credit.
Nam si haec custodia non esset, res declarat, quanta Satanae et
25 mundi tum malicia, tum potentia sit. Quid autem sumus nos, qui hodie
retinemiis et profltemur verbum, contra tantam multitudinem hostium,
qui de nobis opprimendis atque occidendis omnibus momentis cogitant?
Quod igitur servamur, beneficium est horum montium, quibus septi et
cincti sumus, ne nocere Satan et mundus nobis possint. Hi montes sunt
30 Angeli, non privati cives, sed omnibus montibus mundi potentiores et
excelsiores, qui si non singulis momentis in nos intuerentur et nos defen-
derent, longe atrociora nos manerent. Hoc testabuntur omnes ii, qui
norunt et credunt Satanam esse 'mendacem et homicidam'. Hie cum non 306.8,«
videre, non audire, non ferre pios possit, sed cupiat extinctos et deletos
35 esse, an non manifestum Signum huius defensionis est, quod tarnen pii
quotidie docent, baptizant, consolantur et alia similia fajiunt? Hoc
nonnunquam fit, ut in nos, ceu per fenestram, iaculetur ac laedat nonnihil,
sed movere non poterit.