Werke. Kritische Gesamtausgabe. [Hrsg. von J.K.F. ... - Maarten Luther

In XV Psalmos giadnum. 1532/33. [1540.] (Ps. 132,8) 405
Hs] maiestLate ; nullus locus necessarius pro divinitatc, sed pro tua salute,
Vit sis certus, ubi audias, adores, recipLias benedictionem.
Ergo pro te sum in isto antro, ne diab^olus sedLUcat te variis cogLita-
tionibxis, ut nos sub PapLa et unusqLuisque in viam suam propter istas
5 vaLrietates et errores opinionum; constituo pro tua necesLSitate, nou
mea, illum unicum locum, tan gIei(f)tüoI in celo blLCibeit. Area certe res
corpLoralis ut templum. Sic apud nos. Nos debemus scire deum incarna-
tuin. Potentialitas Christi est humanitas, est res corporalis, non deus; sed
in isto volo ego, deus, apLparere tibi et extra illam carnem noio audiri,
10 cog[itari, ado^rari, audire, benedicere. Ergo coram ista ar^ca nos onincs
adoramus. Sicut illi pecLcaverunt, qui extra arcam et propi[Ciatorium
adoraverunt, Sic hodie etc. Si ludei dispersi in g^entes adorantes con- Jian. e, 1
verteb[ant faciem ad Ie[rusalem propter arcam, Sic dispersi nos in Omnibus
locis concurrimus et convenimus in iLCSum Ch[ristum natum
16 de virgLine, pas^sum etc., sed ad dex[teram, — ba fomen wir al ju jamen.
EcLclesia est una et uno loco, i. e. Christo. Istos locos bene disce, qui
alligant deum in locum certum, quia valent ad resistendum idol^atriis
'^J verbum audias, benedictionem accipias etc. Hoc tua necessitas postulat,
ne, si ego talem locum tibi non destinem, diabolus te decipiat et tu, cum
20 credas me adorari et coli, ipsum Satanam adores et colas. Hoc periculum
tuum cogit, ut ego constituam certum locum, in quo sit memoria mea.
Quanta quaeso fuit nostra sive insania sive stulticia, quod alius Eomam,
alius Hispanias petüt, quasi non ubique esset nobis praesens Deus in-
vocantibus eum in nomine Christi? Quanta porro opinionum extitit
?5 varietas, cum singuli sibi deligerent peculiarem modum colendi Dei?
Haec ne a populo Dei fierent (sicut tamen Prophetae ostendunt esse
facta), constituit Deus unum certum locum, ad quem convenirent, non
quod non etiam alibi esse posset, sed ut populus haberet, quo cum veniret,
certo inveniret Deum.
so Area quidem fuit res corporalis, sicut templa apud nos habent ma-
teriam, ex qua aedificantur. Sed quia Deus verbo suo ei corporali loco
alligaverat suam praesentiam, erat vere habitatio Dei. Sic scimus verbum
esse incarnatum. Corpus itaque Christi seu caro est corpus et caro vera,
humanitas eius est vera humanitas. Sed in carne, corpore seu humanitate
35 ista tanquam in speculo quodam exhibitus est nobis et propositus Deus.
Deus in carne illa sie apparet, ut extra hanc carnem nolit coli et cognosci
non possit. Adoramus itaque nos quoque coram illa arca, quae nunc
est, coram 'propiciatorio' nostro, ho mine Christo, etstatuimus: qui extra gjöm. 3,25
hoc propiciatorium adorant Deum, peccant et sunt idolatrae, sicut
38 statuiaius, quod, qui B
1