slika politike - Jovan Despotović

109Pet godina CZKdOdržavanje prisebnostiKada je 1. januara 1995. godine, "Tačno u podne", u Centru za kulturnu dekontaminaciju, (idenacifikaciju kako se takođe naziva ova institucija čime joj se pojačava spektar "dejstva" usredini višestruko socijalno i ideološki zagađenoj) priređena "I Dekontaminacija", za ovupriliku u tek "zakrpljenom" Paviljonu "Veljković" dotad potpuno zapuštenom i sa jošvidljivim građevinskim oštećenjima na zidovima i plafonu, posetioci uprkos novogodišnjemraspoloženju nisu pokazivali uobičajeni optimizam nastupajuće godine usled trajnih posledicaokončanog srpsko-hrvatskog rata i rata koji je još uvek trajao u BiH, kao i sa jasnimnaznakama svih predstojeći krvavih drama i masovnih smrtonosnih raspleta na exjugoslovenskimprostorima. U tom raspoloženju skoro da su protekle sve ove godinenjegovog rada.Obeležavajući petogodišnicu CZKd-a prvom izložbom u 2000. "Pronađi se" (1-14.januar) Vesne Pavlović koja je načinila fotografski pregled njegove delatnosti u 59 slika uzkoautorstvo Ane Miljanić koja je toj prezentaciji dala zanimljivu dramaturšku postavku,istovremeno je postignut ne samo jedan dokumentraristički efekat (arte)faktnog nizanjadogađaja, ličnosti i činjenica koji su markantno obeležili i reflektovali reagovanja na ovajrazorni period Jugoslavije u tekućoj deceniji, već je prikazan i vrlo široki obim najrazličitijihdelatnosti od umetničkih izložbi, autorskih projekata te dokumentarnih postavki sa mnogimdnevnoaktuelnim temama, a pre svega bila posvećena teatarskoj delatnosti sa četrnaestkompletnih produkcija od kojih se danas pet paralelno izvodi, preko gostovanja iz zemlje iinostranstva brojnih eminentnih ličnosti poput Đerđa Konrada ili Bibi Anderson, protestnihtribina povodom progona i utamničenja intelektualaca i umetnika (Nuneta Popovića ili FljoreBrovine na primer), protiv svakog oblika represije režima, pa i onih najbrutalnijih kakvo jeubistvo Slavka ]uruvije, in memorijama onim stvaraocima koje oficijelne institucije smišljenopotiskuju iz nacionalnog sećanja kao što je Danilo Kiš, promocija knjiga, premijeraalternativnih filmova autora kakav je Želimir Žilnik, demonstrativnih okupljanja, uličnihpredstava Sonje Vukičević pred kordonom policije u vreme protesta 96/97, otvorenihrazgovora o zaoštrenim i bolnim društvenim i političkim pitanjima koja su sve ovo vremepotresala Jugoslaviju sve do njenog konačnog rasturanja, kulinarske akcije Nebojše Popova"opasuljivanja" građana... Po ovome, Centar je iako nezavisna, alternativna kulturna