slika politike - Jovan Despotović

481zemalja koje su ovu oblast prepoznale kao potencijalno izuzetno važnu za opšti društvenirazvoj usmeren budućnosti i pored toga što se, po prirodi stvari, bavi proučavanjem prošlosti.Leskovački zbornik, XLVII, Narodni muzej Leskovac, Leskovac, maj, 2007.Zaštita nezaštićenogNa marginama političkih pregovora o statusu KosovaU zamršenom klupku aktuelnih političkih zbivanja koja će nam uskoro na najdirektniji načinodrediti sudbinu, i kao državi i kao naciji, na margine je potisnuto jedno pitanje od izuzetnevažnosti za nacionalnu sudbinu i, reklo bi se, isto tako za državni integritet. Radi se upravo oočuvanju kulturne baštine, pre svega one koja se nalazi na teritoriji Kosova i Metohije, ali ione koje je u područijima koje su, manje-više, nedostupna našim brojnim zaštitarskiminstitucijama: zavodima za spomeničko nasleđe, muzejima, arhivama, bibliotekama (poputHrvatske, Bosne i Hercegovine, u novije vreme i Crne Gore).Tokom poslednje decenije prošlog veka, dakle, u periodu ukupne destrukcije države idruštva u radašnjoj Jugoslaviji, izvršena je i potpuna devastacija kulture u svakom pogledu,pa i kao institucionalni sistem u kome je najviše štete pretrpeo i njen svakako najvitalniji inajdelikatniji deo – umetničko stvaralaštvo i zaštita kulturnog nasleđa. Otuda je biloneophodno, tokom oktobarskog prevrata 2000. nakon političke promene, u kulturu ponovouvesti one sadržaje kojima će ona povratiti istinske vrednosti u tranzicionom procesu. Dakle,namere države (posebno Ministarstva kulture) u njena četiri domena, ili instrumenta političkemoći i vladanja: kadrovske obnove, racionalizacije mreže ustanova, raspodele budžetskihsredstava i nove legislative, moraju postati dostupni javnoj inicijativi, uvidu i oceni. Na tajnačin država bi bila bi isključivo servis, ili logistička podrška, za zadovoljavanje kulturnihpotreba, a ne otuđeni centar političke moći kakva je bila u (jedno)partijskom režimu.U najkraćem, neophodno je da se na nov način definiše pojam i smisao kulturnebaštine, da se redefiniše pojam i sadržaj državnih (nacionalnih) institucija u oblasti zaštitekulturnog nasleđa, da se osmisli nova filozofija u domenu zaštite kulturnih dobara i odmah,pri prvoj izmeni zakona, potpuno je prilagodi svetskim standardima. U suštini, ova potreba je