slika politike - Jovan Despotović

415- Zakona o obimu sredstava i učešću opština i gradova u porezu na promet iz 2003. (kojidefiniše finansijske obaveze osnivača prema svojim institucijama), a sada je to pitanjeregilisano Zakonom o Porezu na dodatu vrednost;- Zakon o delatnostima od opšteg interesa u oblasti kulture (koji navodi institicije kulture poosnivačima: republičke, pokrajinske i opštinske, odnosno, finansijske obaveze osnivača premanjima);- Zakon o javnim službama (u oblasti kulture reguliše osnivačka prava, upravni i stručninadzor, način osnivanja institucija, imenovanja i razrešenja direktora, članova Upravnih iNadzornih odbora);- Zakon o kulturnim dobrima (reguliše rad zavoda, muzeja, arhiva i biblioteka) koji jeprethodna administracija podelila u posebne zakone koji, usled prekida mandata nisu izneti naizglasavanje u Skupštinu Republike Srbije.Primenom ovih propisa, a da bi se u uslovima decentralizacije državne uprave idemetropolizacije kulture obezbedilo jedinstvo delatnosti kulture u oblasti zaštite nazakonskim osnovama (prema svim navedenim zakonima) neophodno je da:1. Ministarstvo kulture i centralne ustanove kulture (one kojima je osnivač RepublikaSrbija – sada ih ima 15) obezbede primenu upravnog i stručnog nadzora nad celiminstitucionalnim sistemom bez obzira da li su te ustanove pokrajinske, regionalne(međuopštinske), opštinske ili gradske. Jedini efikasan način ostvarivanja ove potrebeje preko kolegijuma direktora ovih institucija koji, kako sada stoje stvari, mogu ali nemoraju da ostanu deo zajedničkog sistema zaštite što za Ministarstvo kulture nijeprihvatljivo jer je kao resorni organ uprave odgovorno za očuvanje celovitosti sistemabez obzira ko je osnivač pojedine ustanove.2. Za ustanove kojima su osnivači opštine i gradovi plate, materijalne i investicionetroškove obezbeđuju njihovi osnivači, koji takođe imenuju i direktore kao i članoveUpravnih i Nadzornih odbora. Ali u takvoj situaciji, koja je bolja za efikasniji radustanova kulture, nastaje problem očuvanja jedinstvenosti sistema.Ovu jedistvenost sistema zaštite kulturnih dobara moguće je ostvariti na nekoliko načina:- Ili da se trenutno ništa ne čini i da se sačekaju prva gruba narušavanja jedinstvenostisistema, a potom Vladinim uredbama hitno regulisati narušeno jedinstvo – ovo je de factosadašnje stanje - i najgore rešenje koje ne garantuje očuvanje sistema zaštite kulturnih dobarazbog čega su već sada Ministarstvu upućene brojne kritike od strane ustanova zaštite (zavoda,