slika politike - Jovan Despotović

37je među prvima shvatio estetičku promenu epohe koja je polako ustupala mesto novom jezikupostmodernizma. Ta se indikacija mogla videti i u ovoj izložbi u njenom sadržinskom sloju.Zapravo je ova cela decenija za Vasićevu umetnost protekla u onome što je AleksaČelebonović 1984. godine definisao kao ponavljanje raznih pitanja umetnosti od impresionizmado danas, a uzimajući u obzir i civilizacije i spomenike od predkolumbovske umetnosti Meksikado antičke Grčke, od artificijelnog konglomerata jednog umetničkog sedišta kakav je Njujork dorenesansnog urbanizma itd. Ova zanena nije se ticala samo dubinskog mešanja civilizacija,estetičkih epoha i primera remekdela istorije umetnosti već i signifikantnog izmeštanja funkcijeslikarstva: umesto do tada često postavljenog tautološkog principa slikanja Vasić je odredioosnov za shvatanje slikarstva kao prividnog slikanja na šta je povodom njegove izložbe u GalerijiKolarčevog narodnog univerziteta 1987. godine upozorio Ljuba Gligorijević.Sa devedesetim godinama usledila je još jedna promena u radu Čedomira Vasića koja jeponovo pokazala dvosmislen ili ambivalentan karakter njegovog rada. Najpre, i u ovomnajnovijem periodu ostao je u načelu dosledan slikarstvu, ali je ono poprimilo dodatnekarakteristike koje se mogu čitati estetikom devedesetih. Istovremeno, on je očigleno nastavio dagradi jedinstvenu zgradu svoje umetnosti začetu početkom osme decenije na taj način da je u njuugradio još jedan sloj značenja koji dotad nije bio registrovan.Već prva izložba: "Klijina bašta" održana novembra meseca 1992. godine u GalerijiULUS-a otkrila je jednu novu temu. Nju implicira sledeći citat preuzet iz Tukididove "Istorije":"Od pređašnjih ratova najveći beše Persijski, ali i on je brzo odlučen u dvema bitkama na moru ikopnu. Međutim ovaj rat toliko se odužio i Grčka je za to vreme toliko patnji podnela, kolikonikada nije u istom vremenskom periodu. Jer, nikada toliko zauzetih gradova nije biloopustošeno, bilo od varvara, bilo od međusobno zaraćenih strana (a bilo je i onih gradova gde jepri zauzimanju promenjeno i stanovništvo), niti je ikada bilo toliko izbeglica i krvoprolića štozbog samog rata, što zbog nesloge..." Dakle, veza je očigledno direktna sa aktuelnim ratnimzbivanjima na jugoslovenskom području. Opisi koje je izneo Tukidid adekvatni su trenutnomstanju. Ova dramatična aktuelizacija teme u radu Čedomira Vasića bila je još jednom naglašenasamim izgledom izložbe: "Klijina bašta" je bila jedinstveni ambijent sastavljen od četiri, umedijskom i tehničkom pogledu, vrlo složene celine - od akrila i sitoštampe na platnu do osamtemperovanih televizora, od terakote, drveta i sargije do lima i neona. Četiri arhetipska modela:"Caduta dei Giganti" ("Pad Giganata"), "Danza funebre" ("Pogrebna igra"), "Senza firma" ("Bezpotpisa") i "Les tetus royaux" ("Kraljevski tvrdoglavci") instalirana kao jedinstvena celina