slika politike - Jovan Despotović

223is srpskog Sarajeva za koju je javnos prvi put čula posle čuvene naci-žurke, jedan osvedočenitotalitarni intelektualac i slikar kome je upravo svejedno u čiju se ideološku funkciju stavlja:komunističku, ili mladofašističku, ili muslimasko-fundamentalističku, ili pravoslavnofundamentalističku,ili novosrpskonacionalističku itd.Naravno da ovde ne može biti reči o konkretnim umetničkim delima, jer njih naprostona ovoj izložbi i nema - izuzev nekoliko infantilnih kolaža, nekoliko krpa koje su nazvane"zatavama", ili asamblaža sa umetničkim delima koja su do 1987. godine stajala u službenimprostorijama MSU. (Zapravo, jedine radove sa izgledom umetničkih dela načinilo je dvojedece jednog od aktivista politarta.) A da bi neka umetnost uopšte bila polit-art, ona moraimati i svoju artificijelnu dimenziju, recimo polit-smart osobinu. Ovako smo dobili nešto štoliči jedino na polit-smrad.Mnogo bi nam još mesta zauzelo nabrajanje svih posledica, stručnih i političkihpostignuća "generalnog direktora" Muzeja savremene umetnosti, ali kao ilustraciju reći ćemoda se trenutno vode dva sudska sporo zbog neosnovanog raskida radnog odnosa, da najmlađikustos u sadašnjem stručNom timu Muzeja ima oko pedeset godina (pet kustosa je od dolaskaTrkulje po raznim osnovama i izgovorima napustilo Muzej), da je kao novi stručni kadar uMuzej dovedena dugogodišnja metresa "generalnog direktora", da u Upravnom odboruMuzeja sedi nekvalifikovana radna snaga za poslove stručnog vođenja kuće, kakav je naprimer referent za informscije (ni u vreme najgoreg samoupravljanja nije se dogodilo da se uUpavnom odboru Muzeja nalaze, na primer, stolari ili radnici obezbeđenja, već isključivo onikoji su za taj posao pozvani - kustosi). Da ne pominjemo krađe i oštećeja umetničkih delakoja su se za kratko vreme dogodila u Muzeju (poput nestanka jednog rada Branka Miljuša sanjegoveretrospektivne izložbe, ili oštećenja slike Mališe Glišića iz stalne postavke, itd.).I, na kraju, ako je jedna od manje naglašenih optužbi za prethodno delovanje Muzejabilo da on u maloj meri zastupa interese srpskog naroda - Što je bio izraziti bezobrazluk akose uzme u obzir činjenica da je u stalnoj postavci i kolekcijama Muzeja srpska umetnostzastupljena sedamdeset prema trideset odsto u odnosu na celu bivšu Jugoslaviju, a takav jeodnos otprilike bio i u programskoj orijentaciji Muzeja - kako objasniti najnovijeorganizovaje jedne isključivo političke izložbe koja demostrira krajnje desničarskitotalitarizam - fašizam sa domaćim nazivom: ljotićevstvo! Ako je Muzej svojevremeno hteoda u svom Upravnom odboru ima i takve ličnosti kao što su Slobodan Rakitić i Zoran Đinđić,a što je tada zamereno kao grubo politikanstvo neprimereno jednoj kulturnoj instituciji, kako