slika politike - Jovan Despotović

127Autori koncepcije ove jedinstvene izložbe sastavljene iz više segmenta bili su istoričariumetnosti Branislava Anđelković i Branislav Dimitrijević koji su za izložbu Ubistvo 1 okupili(pored drugih) sledeće umetnike: Uroša Đurića, Ivana Ilića, Batu Krgovića, Zorana Naskovskog,Simonidu Rajčević, Rašu Todosijevića, (čiji su radovi postavljeni u "Paviljonu Veljković"), aistoj izložbi pripada i rad Milice Tomić (koji je bio instaliran u Galeriji Doma omladine). Zatimtu je 10 sekundi pre ubistva (Konak Kneginje Ljubice) autorski projekt Dejana Sretenovića ukome su učestvovali Jelica Radovanović i Dejan Anđelković sa zajedničkim radom, i dr. Najzad,Lidija Merenik je koncipirala postavku Strah (Cinema Rex) sa radovima Mrđana Bajića,Gabriela Glida, Dragana Jelenkovića Milete Prodanovića, Dragana Srdića i dr. Ovaj složeniizložbeni poduhvat pokazao je simptom jednog stanja koje je kod nekih umetnika pobudiointeres da se prema društvenoj zbilji i procesima koji su ga tada obeležavali, a to je bionepatvoreni kriminal, u svojim delima ophode na različite, ovom prilikom uglavnom aluzivne iindirektne načine. Kasnije će taj angažovani stav postajati sve otvoreniji i direktniji."Pertej"U paralelnom obrazovnom sistemu kosovskih Albanaca odigravali su se očigledno veomazanimljivi procesi. Nema sumnje da su školski programi i u umetničkoj edukaciji naalternativnim kosovskim univerzitetima adekvatno funkcionisali. Na izložbi Pertej (naalbanskom - nad, preko, onkraj, s one strane; naziv je u ovom slučaju poprimio aktuelne ipolitičke konotacije koje se tiču prevazilaženja predrasuda i umetničke apstinencije) - premakoncepciji i izboru Škeljzena Malićija, u malom ali sasvim adekvatnom reprezentativnom uzorkuprikazana su tri zanimljiva slikara i jedan kompozitor: zatamnjene slike - palimpsesti MaksutaVezgišija, prostorne instalacije Sokolja Bećirija, radove prekrivene bitumenom MehmetaBehuljija i zvučno-ambijentalnu postavku sa istim nazivom Ilira Bajrija.Gledajući Behuljijeve radove prisećali smo se slične izložbe Milete Prodanovića podnazivom Tama. Nije neobično da se u istom geografskom prostoru, ali nezasvisno i bezneposrednog kontakta, stvara praktično saglasna plastička i semantička situacija sa jednakimstrepnjama, slutnjama i optužbama: Behulji je u Prištini istovremeno radio umetničke predmetejednakog smisla u poređenju sa pomenutom beogradskom izložbom. Vizuelni rezultati, sklopoviznačenja, atmosfera tih izložbenih postavki govore da je problem koji zaokupljuje ovu vrstuangažovanih stvaralaca zajednički i jedinstven, da se obraća istom civilizacijskom usudu ovogistorijskog trenutka, da je upozoravajući i optužujući za stanje u kome ove generacije