slika politike - Jovan Despotović

422- četvrto, da se nove kategorizacije kulturnih dobara prema vrstama i prema značajuprilagode međunarodnim propisima čime bi se rešio pre vega teški problem očuvanjakulturne baštine na Kosovu i Metohiji, ali i drugde u međunacionalno mešovitimsredinama;- peto, da se znatno povećaju kaznene odredbe da bi se što je moguće bolje sačuvala,naročito, nepokretna kulturna dobra (arheološka nalazista, veliki spomenici kulture,posebno oni na Kosovu i Metohiji, ili arhitektonska i industrijska baština) koji sudanas izuzetno ugroženi od mogućih ratnih sukoba, vandalizma, krađa i tako dalje;- šesto, da se preciznije odredi finansiranje oblasti zaštite usled ukupnih promena našegpolitičkog, ekonomskog i poreskog sistema koji često previđa specifičnosti ove oblastikao prvorazrednog državnog i nacionalnog interesa;- sedmo, da se novim podzakonskim aktima adekvatnije uredi teritorijalna nadležnostinstitucija zaštite i da se što je moguće manje izbegnu opravdani i neopravdaninesporazumi koje smo naveli;A način za njihovo dostizanje je:- efikasnije normativno regulisanje ove oblasti (modernijim tekstom, smanjenjembroja članova, jasnijim definicijama, i višestruko pojačanom kaznenom politikom):- razlaganje ranijeg glomaznog ’Zakona o kulturnim dobrima’ iz 1994. godine najedan osnovni zakon – ’Zakon o kulturnoj baštini’ (koji je u završnoj fazi izrade radne verzije)i četiri prateća koji su iz njega izvedeni a treba da detaljno regulišu sve posebne oblasti zaštitekulturnih dobara kao što su: zaštita nepokretnih kulturnih dobara kao delatnost ZAVODAZA ZAŠTITU SPOMENIKA KULTURE, zaštitu pokretnih kulturnih dobara kao delatnostMUZEJA, kao i oblasti bibliotečke delatnosti sa sistemom matičnih i opštinskihBIBLIOTEKA), najzad arhivske delatnosti kao sistema ARHIVA i Srbiji). Radne verzije ovihposebnih zakona su završene ali sa dolaskom nove administracija marta 2004. godine oni sustavljeni ad acta.A nedavno vraćanje kolekcije Jovana Bijelića iz Banja Luke u Bosanski Petrovac(kao, redak primer restitucije kulturnih dobara između dva entiteta u Bosni i Hercegovini),zatim povratak Vukovarskog blaga Hrvatskoj 2002. godine kao početak i uslov normalizacijepolitičkih odnosa sa tom državom (ali i očekivani nastavak započete saradnje sa Hrvatskomkoja još uvek pred Haškim sudom pravde potražuje od državne zajednice oko 10.000artefakata), kao i kulturnih dobara, predmeta umetnosti i dokumentacije koja se odnosi na