slika politike - Jovan Despotović

175mogućnosti koje ostaju u bliskoj povezanosti sa intencijama rada na otvorenim putevima novekreativnosti.Totalno pomračenjeOd 1. avgusta gost u Centru za kulturnu dekontaminaciju bila je grupa ukrajinskihpostavangardista koji su izložbom Delimično pomračenje u Jugoslaviju doneli prverelevantne informacije o aktuelnim zbivanjima na tamošnjoj likovnoj sceni. Posle događajastoleća - perestrojske i velikog pada (Berlinskog zida - simbola podeljene Evrope nazapadnoliberalnu u istočnokomunističku koji se u zemljama što neminovnost društvene iekonomske tranzicije i uključenja u civilizovani svet doživljavaju kao direktnu političkupropast Starog kontinenta), pored svih opštih promena koje polagano i postupno ali zasigurnozahvataju sve zemlje nekada iza gvozdene zavese odražavaju se i u polju kulture i umetničnogstvaralaštva. Jedan od tih stvaralačkih povetaraca koji duvaju sa Istoka, ovoga puta iz bivšeSovjetske republike Ukrajine, upravo iz jednog od njenih najvećih i najznačajnijih kulturnihcentara - Odese, dopreo je posle Hrvatske, Francuske, Rusije, Švedske, Litvanije i doJugoslavije potvrđujući pravilo da se sa ideološkim otvaranjem država stvaraju neophodniuslovi i za estetička otvaranja umetnosti.Izloženi radovi kreću se od klasičnog medija slikarstva (ulja i akrilika na platnu) donovih tehnologija u fotografiji, videu i instalacijama. Vasilij Rjabčenko spada u danasnajpoznatije ukrajinske umetnike koji je izlagao na mnogim likovnim manifestacijamasavremenog stvaralaštva u svetu (Danskoj, Francuskoj, Japanu, Nemačkoj, Poljskoj,Slovačkoj, Rusiji). Zbog izrazitog eklekticizma posmoderne slike mu se nalaze u mnogimjavnim i privatnim kolekcijama u svetu. U Beogradu je prikazao dve: diptih Obalanenajavljenih ličnosti i Žrtva koja svojom prizornošću novih divljih predstvaljaju adekvatanjezični odgovor na izazove najpluralističkije dekade u umetnosti XX veka. Tri sivo-bele slikeVladimira Kožuhara iz ciklusa Biti viđen ikonografski brataju sa simbolima savremenetehničke civilizacije (roleri) iz naglašenu seksualnost koja je iritirajuća s obzirom da se radi oinfantima. Njega je stoga lako svrstati u transavangardu lokalnog korita koji govoriemancipovanim, nesputanim, čak bezobzirnim jezikom današnje civilizacije koja se, kao štoje to uvek slučaj sa umetnišću koja nastaje na kraju veka (ovog puta i na kraju milenijuma)poprima i sasvim jasnu i nametljivu znakovitost dekadencije. Pet crno/belih fotografijaAleksandra Ševčuka pod nazivom Reanimacija imaju dvostruko značenje i cilj: s jedne