slika politike - Jovan Despotović

355koje se uz kranje napore bore da prežive ovo vreme opštih destrukcija poput Centra zakulturnu dekontaminaciju (koji je u skladu sa novom politikom borbe protiv terorizma iNATO-plaćeništva proglašen za petu kolonu u kulturi), Centra za savremenu umetnost, Rex-a,Remonta (asocijacije mladih umetnika i istoričara), Konkordije i Bijenala mladih u Vršcu,Trijenala jugoslovenske skulpture u Pančevu, Memorijala Nadežde Petrović u Čačku - gotovoda je to sve što je preostalo od onoga što je bilo vitalno u kulturi i umetnosti u devedesetimgodinama. Njima treba pridodati i nekolicinu stvaralaca iz svih oblasti koji samo zahvaljujućigotovo neprirodnom entuzijazmu i vlastitoj upornosti održali korak sa svetom i nadaljeuspevaju da sačuvaju visok rejting koji je jugoslovenska kultura imala u međunarodnimrelacijama do pojave nove politike devedesetih godina.Postojeća kancelarija Ujedinjenih nacija, odn. Visoki komesarijat za ljudska prava uJugoslaviji već opservira ovu oblast: sudbinu i status onih umetnika koji su ili već u zatvorupoput Fljore Brovine (upravo puštene predsedničkim aktom dr. Vojislava Koštunice) iBogoljuba Arsenijevića Makija, zatim onih kojima prete zatvorske kazne jer im se trenutnosudi poput Miroslava Nuneta Popovića zbog uličnih performansa i Bobana Miletića Bapsija(samo su okružni tužilac i okružni sudija u tim aforizmima prepoznali oštećenog i pored togašto je aforizam priznata književna forma pa se otuda zapravo ovde radi o čistom itransparentnom primeru suđenja jednom umetničkom delu - prvom posle famoznih "Vunenihvremena" Gojka Đoga za koje su neki srpski intelektualci i umetnici nacionalističkeprovenijencije, među kojima se na žalost našao i pomenuti pisac, tvrdili da su sa pojavomSlobodana Miloševića ona definitivno prošla).Zbog svega ovoga stvaraju se uslovi i potreba za formiranjem jakog fonda za pružanjepravne zaštite progonjenim umetnicima i pomoć njihovim porodicama, ali i za obeštećenjakoja im zbog državnog progona pripadaju (u prvom slučaju podrazumeva se pronalaženjestabilnog izvora finansiranja među intrenacionalnim donatorima i sponzorima, ilispecijalizovanim agencijama koje prate stanje u ovoj oblasti). Stoga je neophodno danevladine organizacije uspostave tesnu i stalnu saradnju sa drugim međunarodnimorganizacijama koje se bave sličnim problemima, poput Međunarodnog udruženja za slobodukulture koji se nalazi u Parizu, PEN kluba - odbora za pisce u zatvoru sa sedištem u Londonu,Fonda za slobodu izražavanja iz Njujorka, udruženjima i pojedinicima iz naših emigrantskihkrugova i drugima koji su spremni da na svaki način pomognu da se ponovi opšta tiranija -pogotovo ona koja se sprovodi nad kulturnim stvaralaštvom.