slika politike - Jovan Despotović

53nastojanjima radovi Dragoslava Krnajskog izdvojili su se tada kao poseban fenomen ujugoslovenskom postmodernizmu.No, kako je nova umetnost devete decenije vrlo brzo iscrpla svoje kreativnepotencijale, usled izuzetno velike uložene energije na mnogim nivoima, od samog činainovirane kreacije do realizacije koja je zahtevala vanredne produkcione napore, većpočetkom devedesetih dolazi do "hlađenja" njenog potencijala po svim linijama. Uvidevši tajmomenat, a budući je i nadalje ostao vrlo zainteresovan za dalje proširivanje polja i sadržajasvoje umetnosti, Krnajski se tada okrenuo i drugoj angažovanosti u stvaralaštvu - onoj kojusmo naveli kao opštu ili koja će odražavati svest autora o spoljašnjoj realnosti koja dakakoznatno deluje i na samu oblast stvaralaštva. Tako se on uz Nikolu Džafu, DraganaŽivančevića, Gorana Denića, Vesnu Grginčević i dr. našao među pokretačima i članovimagrupe "Led-art" koja je kroz svoje delovanje pokazivala direktnu zainteresovanost zanovonastale egzistencijalne, socijalne, ideološke propozicije ratnog perioda naše najnovijeistorije. Ceo niz njihovih radova, akcija, izložbi "zamrznute umetnosti" kako su je nazvali,koje su od 1993. godine učinili, skrenuli su pažnju ne samo umetničke javnosti zbogekspicitne kritičnosti prema dominantnim tendencijama jugoslovenskog društva u raspadanjupo svim pokazateljima - od državnog i etničkog od etičkog i estetičkog, itd.Iako je svoju sadašnju izložbu komponovao pre svega sa uobičajenim galerijskimradovima - prostornim objektima i instalacijama, te zidnim glaziranim dvodimenzionalnimformama, Krnajski je kao njen ravnopravni deo uneo i "dokumentaciju" jedne svojeindividualne akcije pod nazivom "Art aid" i grupne "Led-arta" koju su nazvali "PredsednikovS.O.S." čime je zapravo naglašeno da njegova kreativna interesovanja teku paralelno u obaangažovana pravca. A centralni rad ima naziv "Oklop za Stenvej" nastao 1994. godine izapravo predstavlja repliku u razmeri 1:1 forme drvene konstrukcije jednog koncertnogklavira dimenzija 120 x 200 x 145 cm načinjenu od čeličnog lima. Rad nije samo replika ovoginstrumenta već i jednog ranijeg dela Džozefa Bojsa, klavira obloženog mekim materijalom -filcom. Promena upotrebljenog materijala, odnosno njegovih svojstva za oblaganje klavira uprimeru Dragoslava Krnajskog unosi sve neophodne elemente za razumevanje njegovogsmisla koji je dakako ažurno aktuelizovan prema parametrima vremena u kome je nastao.Teški čelični lim povezan masivnim zavrtnjima stvara utisak da se klavir nalazi u njegovojunutrašnjosti, da je on time zaštićen, ali i izolovan od spoljašnjeg delovanja.