slika politike - Jovan Despotović

160teoretičara, tržišnim rejtingom i dr.) sa brojnim sledbenicima koji su fantastiku razumeli kaolikovni jezik kojim se može adekvatno, metaforički i simbolično odgovoriti na egzistencijalneizazove vremena.Zahvaljući Ljubi Popoviću Valjevo je tada polako postajalo našim centrom figurativnefantastike čije je jezgro činio njegov veliki legata slika koje je poklonio gradu i Modernojgaleriji a njena programska okosnica bila je definisana upravo tom poetikom: u njoj suprikazani samostalno ili na grupnim i autorskim izložbama, praktično svi predstavnici ovogslikarstva, od njihovih istorijskih preteča do najnovijih generaciji. Tih godina njima se sasvimneformalno i bez direktnih veza priključio u svemu samouki (kako je sam naveo uautobiografiji) i Bogoljub Arsenijević Maki koji, začudo, nije imao prilike da izlaže upomenutoj galeriji. Moguće je da je tome doprinelo i to da se Arsenijević ubrzo, od 1987.godine, opredelio za profesiju živopisca (kao da nije mogao da izbegne znamenje svog imena- nomen atque omen!) te je u Šabačko-valjevskoj eparhiji oslikao brojne crkve (tačniječetrnaest sa oko 5000 kv. metara fresaka) koje su okarakterisane pohvalnim ocenama. Budući,dakle, da je dugo vremena bio posvećen kanonskoj umetnosti koja se obraća malobrojnijojpublici (vernicima) za Arsenijevića se zadugo nije ništa čulo - sve do trenutka kada je uValjevu podigao pravu narodnu bunu postajući njenim vođom i simbolom otpora opštojpropasti današnje Jugoslavije. Upravo je pod njegovim angažovanjem i nastao danasznameniti Valjevski pokret Otpora kao deo širokog pokreta antirežimske pobune. Posledicepo Arsenijevića ubrzo su nastupile: tokom jednog boravka u Beogradu oktobra 1999. on jeuhapšen i brutalno pretučen sa takvim povredama koje su zahtevale hitnu hospitalizaciju.Nakon toga osuđen je na tri godine zatvora (zbog ometanja službenog lica u obavljanjudužnosti) a do pravosnažnosti presude nalazi se u pritvorskoj jedinici valjevskog zatvora ukome se, sada u dramatično izmenjenim uslovima, vraća prvoj slikarskoj ljubavi - profanojfantastici novih sadržaja kao posledici upravo ovakvog životnog mučeništva gotovo nalikstarohrišćanskim martirijima svetaca koje je nešto ranije oslikavao.U, da kažemo, prvoj fazi Arsenijevićevog stvaralaštva, a ono je ostvareno crtežimaperom na papiru, prepoznajemo uobičajeni vokabular postnadrealizma: iracionalne, teške zadešifrovanje, vizuelno halucinantne prizore nalik starim majstorima (Hijeronimusa Boša naprimer) koji su smešteni u iluzionističke, renesansne prostore, groteskne figure, sazastrašujućim hipertrofiranim grimasama, prikovane na stubove poput krstova ili smeštene izarešetaka kao da su u autorovim nesvesnim slojevima naslučivali kasnije bukvalne biografske