ANAR Əsərlər VI ssenarilər, tərcümələr Bu kitabın çapı Ekson ...

—Aruz, — dedi, — şadlıq tonqalı yanır, görməzmisən. Bəs nə
səbəbdən Qazanın divanına şadlığa gəlmirsən?
Alp Aruz qəzəbini güclə boğaraq: — Hazırlaşırdım indicə
gələcəkdim, — dedi.
Qılbaş:
—Bilirsənmi, bayramımız yasa döndü, — dedi. — Qıpçaq Məliyi
təzəcə zəbun etmişdik ki, o yandan Şöklü Məlik üstümüzə hücum çəkdi.
Qazanın evin-günün çapıb taladı, qızını, gəlinini əsir apardı. Qazanın
yaraları sağalmamış, onu qılıncladı, yerə vurdu. Qazan ölüm ayağında
məni sənin yanına göndərdi, dedi ki, dayım Aruz gəlsin, mənə kömək
olsun.
Aruzun sevincindən gözləri parladı:
—Deməli işlər belə imiş! — dedi. — Qılbaş! Qazan yaxşı günündə
özünə vəzir seçəndə, malını-dövlətini paylayanda dayısı Aruzu saymadı.
İndi yaman günündə nə mədət diləyir?
Qoy həmişə Qazanın başı bəlalı olsun. Mən Qazana düşmənəm,
bu gündən açıq düşmənəm, bunu bilsin — Alp Aruz əllərini göyə
qaldırdı. — Şükür sənə ulu tanrım, axır ki, hayıfımı Qazanda
qoymadın. Bu yaradan Qazan çətin sağala. Aruz məmnun-məmnun
çadırında var-gəl edir, əlini-əlinə sürtürdü. Qılbaş astaca çadırdan
çıxdı, atının belinə sıçradı, qamçısını qaldırdı və yalnız bundan sonra
Aruzu səslədi:
—Hey Aruz, — dedi, sarsaq qoca! Qazan sağ-salamatdır, kefi
kök, damağı çağdır. Nə üstünə yağı gəlib, nə də yaralanıb. Üç yüz
altmış altı igid başına yığılıb. Yeyib-içir, xoş keçirlər. Yemək-içmək
arasında igidlər səni andı. Mən dedim ki, gedib səhih xəbər bilərəm.
Mən sənin dostluğunu, düşmənliyini sınayırdım. Qazana
düşmənsənmiş bildim... Xoş qal! — deyə qamçını atına çəkdi, çapıb
getdi. Aruz ardınca baxa-baxa qaldı. Bığlarından qan dammağa
başladı.
***
Tacirlərin karvanı hələ də yollarda idi.
***
Parasarın Bayburd hasarında Beyrək əvvəlki kimi zindandaydı.
Hər gecə Selcan cəngavər paltarında onun yanına gəlib paltarını
soyunur, qılıncını divardan asırdı. Hər gecə də Beyrək qılıncı
divardan götürüb sıyırır, çılpaq qızla öz arasına qoyurdu.
Necə gecə belə keçdi, necə gün, neçə ay belə keçdi. Bəlkə bu
111