ANAR Əsərlər VI ssenarilər, tərcümələr Bu kitabın çapı Ekson ...

Haqverdiyer:
—Nədir ki?
Sarabski:
—Bir dəfə evdən hansı tamaşayçünsə arvad paltarı gətirdim.
Başıma bir oyun açdılar ki… Səhnədə adımızı batırdığın bəs deyil,
indi də bizi bu cür biabır edirsən, pal-paltarımızı camaata
göstərirsən? Canımı güclə qurdardım. Odu ki… məndən kömək
gözləməyin…
Ərəblinski:
—Bığlarını da onunçün qırxdırmır da… Deyirəm ona ki, artistin
sifəti gərək təmiz olsun — bığsız-saqqalsız… İstənilən qrimi eləmək
mümkün olsun…
Sarabski:
—Yaxşı, Hüseyn, sən qırxdırdın bığlarını, danış da başına nə
oyun gəldi.
Haqverdiyev:
—Nə məsələdir?
Ərəblinski:
—Heç əşi, boş sözdur, Mənim bir qohumum var — Xalıq.
Hamıya car çəkib ki, əvvəl-axır məni öldürəcək. İndi ki, belədir, nə
fərqi var, bığlı öldürsün ya bığsız.
Haqverdiyev:
—Yaxşı, axı niyə görə səni öldürmək istəyir?
Ərəblinski:
—Necə niyə? Səhnədə oyun çıxarıram, ailəmizin adını batırıram.
Zülfüqar Hacıbəyli:
—Pərvərdigara, haçan canımız bu sayaq söhbətlərdən qurtaracaq.
Haçan artistlərə hörmət eləməyi öyrənəcəyik.
Sarabski:
—Hə, başqa yerlərdə artistlərə gül verirlər, ehtiram edirlər. Bizim
qazancımız isə təhqirlə söyüş olur.
Ərəblinski (Haqverdiyevə):
—Bilirsiz, Əbdürrəhim bəy, hər şeyə dözmək olar — yorğunluğa
da, pulsuzluğa da, təki bizi adam yerinə qoyaydılar, bizimlə insan
kimi rəftar edəydilər.
Haqverdiyev:
—Ürəyinə salma Hüseyn, vaxt gələcək hər şey düzələcək. —
şöhrət də olacaq, hörmət-ehtiram da… Dostlarım, Üzeyir sizin bu
196