ANAR Əsərlər VI ssenarilər, tərcümələr Bu kitabın çapı Ekson ...

—Mən də ikinci cildiya kupets Karapet ağayam.
—Deməli belə, mənim əziz dostum və qardaşım Karapet ağa. İndi
dunya elə etibarsız olub ki, gərək heç kəsə inanmayasan. Görürsən
bir haramzada gəldi, basdı, kəsdi, sora da çıxdı getdi. İzi, tozu
qalmadı. Amma səninlə mən abırlı adamlarıq, sözümüz sözdü —
ayağa durur, kəllə qəndləri çuxasının altında gizlədir. Biz səninlə
dost kimi, qardaş kimi açıq danışmalıyıq. İş ondadır ki, səhər
kənddən gələndə yadımdan çıxıb pul götürməmişəm. İndi mən bu
qəndi götürüm, inşallah sabah sübh tezdən sənin beş manıtını
gətirrəm.
Karapet bir şey demir, mat-mat Xudayara baxır, sonra kəllə
qəndləri onun çuxasının altından çıxarıb əvvəlki yerinə qoyur.
Xudayara tərəf çevrilir və əvvəlki tək sakit tərzdə qapını göstərir:
—Çıx get burdan, supa oğlu supa.
Məmmədhəsən əmi evinin qabağında oturub çubuq çəkir.
Fikirlidir. Arvadının ağlamasını eşidir, qulaq verir, sonra çağırır:
—İzzət, İzzət
Cavab yoxdur.
Məmmədhəsən əmi otağa girir, Küncdə İzzət dizlərini qucaqlayıb
oturub.
Məmmədhəsən əmi:
—İzzət!. .
İzzət:
—Korsan, görmürsən ki, mənəm, nə istəyirsən?
—Ağlamaq səsi eşitdim. sən idin ağlayan?
İzzət susur.
—Bilirəm, sənsən. Allaha and olsun, nahaq qanını qaraldırsan,
Xudayar bəy mütləq eşşəyi qaytaracaq.
İzzət partlayır:
—Cəhənnəm olsun Xudayar bəy də, sənin eşşəyin də, sən özün
də…Mən o andıra qalmış eşşəyin xiffətin eləmirəm, oğlum yazığın
dərdin çəkirəm. Hardadır yazıq, başına nə bəla gəlib? Axı belə
hövsələsizdi. Gedər özünü quyuya atar, sənin görürəm vecinə deyil.
İstəyir oğlun itsin, istəyir eşşək —borcuna deyil. Yazıq balam,
Əhməd, hardasan?
—Ağlama, sən tanrı ağlama, eşşəyi də qaytaracaq, Əhməd də
gəlib çıxacaq. Bəlkə də gəlib kəndə, Cəlilgilə gedib ya uçtelgilə.
Gedim tapım onu.
159