ANAR Əsərlər VI ssenarilər, tərcümələr Bu kitabın çapı Ekson ...

—Bəs deyirsən elə şey tapılacaq ki, adamlar ölməyəcək.
—Ona mənim yaşım çatmaz, bala. Onu tapanacan mən ölərəm.
Amma sən hələ balacasan. Bütün ömrün irəlidədir. Sən böyüyənə bir şey
tapılar. Mənim ömrümə az qalıb. Lap az…
Onlar gedirlər. Qəfildən Kamil qəbir daşlarının birinin üstündə
şəkil görür (məlum olduğu kimi Qobustan kəndlərinin birinin
qəbiristanlığında qəbir daşlarının üstündə şəkillər çəkilmişdir.
Samovar şəkli, at şəkli, tikiş maşınının şəkli və s.).
Kamil bu şəkillərə böyük maraqla baxır.
—Baba, bəs bunlar nədir?
Kərim:
—Bunlar şəkillərdir. Bizim kənddə belə adət var. Qəbir daşının
üstündə şəkil çəkirlər.
—Bəs bu nədir?
—Özün görmürsən? Atdır. Bu, Zülfüqar kişinin qəbiridir.
Rəhmətlik mehtər idi.
—Bəs bu nədir?
—Bu, çayçı Məmmədin qəbiridir. Görürsən, samovar çəkiblər.
—Bəs bu?
Bu, tikiş maşınıdır. Bir zinger Sadıq vardı. Dərziydi. Paltar
tikərdi. Onun qəbridir.
Söhbət əsasında biz qəbir daşları üstündəki bu deyilən və başqa
şəkilləri görürük.
Ağca xalanın qəbri tərəfindən ağlaşma səsi güclənir. Qəbir
torpaqla doldurulub. Adamlar dağılışır.
Kamil:
—Baba, bəs Ağca nənənin qəbrində nə çəkəcəklər?
—Nə bilim, ay balam. Bəlkə çörək çəkdilər. Axı o çörək
bişirirdi. Torpağı sanı yaşasın, yaxşı arvad idi.
Kamillə Kərim baba qəbirlərin arasıyla gedirlər.
Kamil:
—(Şəkilsiz qəbir daşını göstərir) baba, bəs burda niyə heç nə
çəkilməyib?
Şəkilsiz qəbir daşları… Biri, ikisi, üçü, dördü…
Kərim:
—Yəqin bu elə adamların qəbiridir ki, onlar belə bir iş görməyib.
Onların heç bir işi heç kəsin yadında qalmayıb. Yaşayıblar, ölüblər,
vəssəlam, heç kəs də yadına sala bilməyib ki, axı bunlar neyləyib.
20