ANAR Əsərlər VI ssenarilər, tərcümələr Bu kitabın çapı Ekson ...

üzüyünü çıxardı, qızın barmağına keçirdi.
—Aramızda bu nişan olsun, xanım, — dedi.
Qız: — Çünki belə oldu, indi qabağa düşmək gərək, igid — dedi.
Beyrək:
—Nola, xanım, — dedi. — Baş üstə. Banıçiçək yerdən bir dəstə
ot dərib Beyrəyə uzatdı: — Al, — dedi — yovşandır. Bunu iyləyib
məni yada sal…
...Beyrək atını mahmızladı, çapdı, Banıçiçək onun ardınca
baxdı…
...Beyrək atın belində qanadlanıb yel kimi uçdu, sevincindən onun
gözləri parıldayırdı.
Beyrək öz-özünə oxuyurdu:
İncə donlum, yer basmayıb yeriyən!
Başım baxtı, evim taxtı!
Evdən çıxıb yuruyəndə sərv boylum!
Badam yesə boylu görünən incə bellim!
Topuğunda sarmaşanda qara saçlım!
Qurulu yaya bənzər çatma qaşlım!
Qoşa badam sığmayan dar ağızlım!
Qar üzərinə qan dammış kimi al yanaqlım!
Sevgilim, gözəlim, adaxlım!..
Beyrək atası Bəyburanın qarşısında dayanmışdı.
Bəybura:
—Oğul, — dedi, — bu gün eldə, obada nə gordün?
—Nə görəcəm, əziz ata? Oğlu olan evləndirmiş, qızı olan
köçürmüş.
—Oğul, bəlkə səni də evləndirmək gərək?
—Bəli, əziz ata, evləndirmək gərək.
—Kimin qızını alaq sənə.
—Ata, mənə bir qız al ki, mən yerimdən durmadan o dursun, mən
atımı minmədən, o minsin.
—Oğul, sən qız istəməzsən, bir igid pəhləvan istərmişsən ki, onun
arxasında yeyəsən, içəsən, xoş keçəsən.
—Bəli, canım ata, elə istərəm. Bəs gedəsən bir cicibacı tərəkəmə
qızı alasan, yanından yel ötsə, qarnı yırtılsın?
—Oğul, onda qız tapmaq səndən, mal-rizq vermək məndən.
—Tapmışam, ata.
—Kimdir o?
76