ANAR Əsərlər VI ssenarilər, tərcümələr Bu kitabın çapı Ekson ...

çevirəndə görürük ki, bu — Ərtoğruldur. Gözləri qapalı, üzü
ağappaq.
Müşkinaz xanım qışqırıb yuxudan oyanır.
Ərtoğrul tabutda. Bu kədərli səhnənin fotosu var. Foto real
kadrlara keçir. Müşkinaz xanımın, Turanın, arvadların ağlaşmasını
eşidirik.
Ağlaşma birdən-birə salyut səsləriylə, təntənəli marşlarla əvəz
olunur, ekranda yazı görünür:
9 may 1945
Qələbə gününün sevincini (Moskvada və Bakıda) əks etdirən
sənədli kadrlar,.. Axşam atəşfəşanlıq,..
Müşkinazgilin mənzili. Qapı döyülür və nimdaş paltarda bir kişi
daxil olur. Biz çətinliklə onun simasında bizim filmdə İblisi oynayan
aktyoru tanıyırıq.
Naməlum adam (son dərəcə mehriban):
—Salam, Müşkinaz xanım.
—Əleykəssalam. Xeyir ola, kimsiniz?
Naməlum adam ətrafa boylanır:
—Burda başqa adam yoxdur ki?
—Bu boyda balaca otaqda daha kim ola bilər? Nədir ki?
—Sizə bir yaxşı xəbər gətirmişəm, amma özünüzü ələ alın.
Müşkinaz (həyəcanla):
—Nə xəbər?
Naməlum adam (lap yavaş səslə):
—Kişi gəlir.
—Hansı kişi?
—Necə hansı kişi,.. (lap yavaş səslə) Cavid əfəndi.
Müşkinaz xanım diksinir:
—Bismillah rəhmani rəhim — deyir — bu nə sözdür?
—Doğru sözdür. Bakıdan keçib Tiflis tərəfə gedəcək, amma bir
saat burda qalacaq, Sizinlə görüşməsinə icazə veriblər.
—Nə danışırsan? Bəs özü niyə bir şey yazmır? Neçə ildir, ondan
bir əlcə məktub almamışıq.
—Yaza bilmirdi. Bilirsiz, gözləri daha da zəifləyib. Neçə il
onunla bir barakda qalmışam. İki həftədir buraxıblar məni. İnşallah,
onu da buraxarlar. Mənim bura gəldiyimi bilən olmasın. Amma
sabah axşam saat 7-də Rostov qatarını qarşılayın. Onuncu vaqon.
Dəmir yol vağzalı. Müşkinaz xanım, Turan və Abdulla Şaiq qatarı
285