ANAR Əsərlər VI ssenarilər, tərcümələr Bu kitabın çapı Ekson ...

oğlu Qaraca Çobandır. Qaraca Çoban — azmandır.
—Ovçu Bəkilin oğlu Qaraca Çobanın sapandının ayası üçyaşar
dana dərisindən, qolları üç keçi tükündən idi — hər atanda on iki
batman daş atardı, atdığı daş yerə düşməzdi. Yerə düşsə də, toz kimi
sovrulardı. Ocaq kimi oyulardı. Daşın düşdüyü yerdə üç il ot
bitməzdi. Qaraca Çobanın acığı tutanda iri bir daşı götürüb əlində
sıxar, kül edib havaya sovurardı. Qaraca Çobanın iri bir çomağı
vardı. Onu yanınca sürüdükcə torpağa xış kimi cızıq salardı. Qaraca
Çoban çomağını sürüyə-sürüyə gedirdi, torpağda xış yeri qalırdı,
Qaraca Çobanın qəribə görkəmi vardı. Arxadan ona baxanda adama
elə gəlirdi ki, qollu-budaqlı nəhəng bir ağac yeriyir, çünki Qaraca
Çoban başının üstündə çox iri bir odun şələsi aparırdı. O, daşdandaşa
addaya-addaya, qayadan-qayaya tullana-tullana gəlib Uca dağın
başına çatdı. Bir kənarda ocaq çatmağa başladı.
Atası ovçu Bəkil:
—Oğul, Çoban, — dedi. — Bu ağacı neylərsən, niyə bura
gətirdin? Qaraca Çoban:
—Bəyburanın oğlu bu gün bizə qonaq gələcək. Bu ağacdan ocaq
qalayacağam, kabab çəkəcəyəm, dostumu qonaqlayacağam — dedi.
Bəkil: —Xoş ola, — dedi, — ocağını çaxmaq daşıyla qala.
Çaxmaq daşının odu düşümlü olar!
Bəyburanın oğlu çapa-çapa Uca dağın başına, Qaraca Çobanın
yanına qalxırdı.
...Elə bu zaman uzaq-uzaq ellərdən bir dəvə karvanı gəlirdi. Bu
haman o taçirlərin karvanı idi, onları necə il bundan qabaq Bəybura
Rum elinə göndərmişdi. Karvan qədim şəhərlərin, qalaların,
xarabalıqların yanından keçirdi. Ağır yüklü dəvələr ləngər vura-vura
addımlayırdı, bəzirganlar da yorğun, yuxusuz idilər. Bəyburanın
oğluyla Qaraca Çoban ocaq başında oturub kabab yeyirdilər, şirinşirin
söhbət edirdilər. Karvan dar bir dərəyə düşmüşdü, ağır-ağır
irəliləyirdi. Bu dərə Qanlı Dərə adlanırdı. Qanlı Dərənin dibindən
çay axırdı. Heybətli, nəhəng bir adam dağın yamacında otura-otura
əyilib dərənin dibindən axan çaydan su içirdi. Bu heybətli azmanın
sifəti eybəcər və qorxunc idi, özünün də yalnız bircə dənə gözü vardı
— təpəsində. Təpəgöz böyük quldur idi, yol kəsib, karvan çapardı.
Dağdan iri bir qaya yuvarlanıb gəldi, Təpəgöz çiynini qayanın
qabağına verdi, itələyib onu kənara atdı, Dərədən axan çayın
üstündən kiçik bir körpü salınmışdı. Karvan həmin körpüyə tərəf
66