ANAR Əsərlər VI ssenarilər, tərcümələr Bu kitabın çapı Ekson ...

—Hanı mənim balam? — deyə qışqırır, — e, ay uçtel, bu yazığ
uşağı niyə üzü qibləyə qoyubsan, burnu divara dirənib. Görüm sənin
bu şkolun dağılsın. Bu saat səni bir günə qoyaram ki —çomağı
hərləyir.
Həsənov (cır səslə):
—Çıx get, çıx get.
Kərbəlayi Ağakişi:
—Ay arvad, abrın-hayan olsun — deyir — burda hamsı kişilərdi,
sən də başı açıq girmisən içəri. Ayıbdı, çıx get.
Səkinə:
—Sən sus görüm — deyə Əsədi divardan aralayır, Həsənovu
itələyib divara dirəyir. İndi elə bil Həsənovun özünü güncə qoyublar.
Səkinə nəvəsinin əlindən yapışıb sinifdən çıxarır.
Həsənov qanrılıb ürkək-ürkək baxır, sonra yerinə qayıdır:
—O boje, belə şəraitdə dərs demək olar? Elə bu saat naçalnikə
raport yazacam.
Masanın arxasına keçib yazmağa başlayır.
Kəndlilər bərk qorxuya düşür. Kimsə gedib Xudayar bəyi çağırır.
Kərbəlayi Oruc:
—Uçtel, qurban olum, evimizi yıxma. Yazma. Döy bizi, söy bizi,
nə istəyirsən elə, amma yazma, istəyirsən mənim oğlum səhərdən
axşamacan güncdə dursun, istəyirsən lap elə mən özüm güncdə
dayanım, amma yazma. Bizə yazığın gəlsin.
Həsənov bu sözləri eşitmirmiş kimi yazır. Kəndlilər daha da çox
həyəcanlanırlar. Xudayar bəy əlində şallaq daxil olur. Kəndlilər
Həsənovu göstərib Xudayarın qulağına nəsə pıçıldayırlar.
Həsənov yazıb qurtarır, ərizəsini zərfə qoyur. Kəndlilər təlaş
içindədi.
Xudayar boğazını arıtlayıb deyir:
—Hörmətli cənab uçtel. Mən bu saat bu nadürüstlərin dərsin
verəcəm. Başın haqqı atamın oğlu deyiləm, hamsını qazamatda
çürütməsəm. Özlərini də, uşaqlarını da. (Həsənova, mülayim).
Amma daha nəçənnikə başağrısı vermək nə lazım?(Kəndlilərə,
qəzəblə) Hamıvızı dama basacam, köpək uşağı.
Kəndlilər:
—Allah səndən razı olsun, Xudayar bəy. Allah atana rəhmət
eləsin.
Xudayar bir-ikisini şallaqlayır, sonra yenə son dərəcə yumşaq
151