ANAR Əsərlər VI ssenarilər, tərcümələr Bu kitabın çapı Ekson ...

Kərbəlayi Cəfər Məmmədhəsən əminin ulağını həmin o adama
satır, o adama ki, Məmmədhəsən əmi ulağı elə ondan almışdı.
Kərbəlayi Cəfər məmnum gülümsəyərək pulları cibinə qoyur.
Məmmədhəsən əmi yollardadır.
Karvansara. Kərbəlayi Cəfər nahar eləyir. Məmmədhəsən əmi
gəlir, kamal-ədəblə salamlaşır, Kərbəlayi Cəfər salamını almır.
Məmmədhəsən:
—Kərbəlayi, atan rəhmətlik, mənim eşşəyimi tovlədən çıxart, aparım
onu kəndə, bu gün-sabah zəvvarlar yola çıxacaq.
Kərbəlayi Cəfər tikəsini çeynəyə-çeynəyə bu sözlərə məhəl
qoymur.
—Kərbəlayi, atan rəhmətlik — Məmmədhəsən yenə yalvarmağa
başlayır — axı yazıq heyvan da dincəlməlidir. O boyda yol gedəcək.
Çıxart onu tövlədən, Kərbəlayi…
Kərbəlayi Cəfər birdən onun üstünə çəmkirir:
—Cəhənnəm olun, sən də, sənin eşşəyin də, nə yapışmısan eşşək,
eşşək… Nə eşşək? Bura eşşək-zad gətirmisən? Haçan, kimin yanında
eşşəyi mənə tapşırmısan? Deyən sənin başın xarab olub kişi…
—Ay Kərbəlayi, başına dönüm, axı bilirəm eşşək sənin
karvansarandadı. Oğlum da dünən onu görüb. Bizim kəndin katdası
gətirib onu bura, Xudayar bəy.
—Katda gətirib, get ondan soruş, Mənim buna nə dəxlim var?
—Axı eşşək burdadı.
—Burda heç bir eşşək-zad yoxdu.
—Apardılar? Kim apardı?
—Kim gətirmişdi, o da apardı.
—Xudayar bəy?
—Bilmirəm day hansı bəy. Kim gətirmişdi, o da apardı.
—Hara apardı?
—Cəhənnəmə apardı, gora apardı — deyə qışqırır. — Mən nə
bilim, qoymazsan bir tikə zəhrimarımızı yeyək?
Məmmədhəsən əmi şəhərin küçələriylə gedir, dəftərxananın
qabağına gəlib çıxır. Fayton gəlib dayanır. Naçalnik və əsabələri
faytondan düşüb qapıya tərəf gedirlər. Naçalniki görən
Məmmədhəsən əmi ona tərəf atılır:
—Naçalnik ağa, başına dönüm, bizim kəndin katdası Xudayar bəyi
görməmisən ki? Deyirdi ki, sən çağırmısan onu şəhərə. İş ondadı ki,
mənim eşşəyimi aldı, bu gün sabah da zəvvarlar yola çıxacaq. Eşşək
163