ANAR Əsərlər VI ssenarilər, tərcümələr Bu kitabın çapı Ekson ...

sındırır. Məmmədqulu da, Hacı da uşağın bu gözlənilməz çılğınlığına
mat-məəttəl qalıblar, elə bil dilləri tutulub.
Faytonda Rəşid bəy və yol paltarında balaca Cəlil. Ata-anası
faytonun ardınca su atırlar.
Fayton meşənin yanından keçəndə İskəndər yüyürüb gəlir. Fayton
dayanır, İskəndər əlindəki zəngi Cəlilə verir:
—Al, Cəlil — deyir — bunu məndən yadigar saxla…
Kəndin o biri tərəfində çavuş zəvvarları səsləyir.
Hər başda ki, var əlaməti sevdayi Kərbəla
Görsun səfər tədarükünü, karivan gedir.
Zəvvarlar kimi dəvə, kimi at, kimi eşşək belində çavuşa tərəf
axışır.
Məmmədhəsən əmi də ona yanaşır, bir məkiub uzadır.
Çavuş:
—Bu nədi Məmmədhəsən əmi? — deyə soruşur.
Məmmədhəsən əmi cavab verə bilmir, ağlayır.
Çavuş:
—Nə olub Məmmədhəsən əmi? Bə sən bizimlə getmirsən? Axı
hazırlaşırdın.
—Qismət deyilmiş, Kərbəlayi olmaq mənə qismət deyilmiş. Al
bu kağızı… Xahiş elədim, molla yazdı. Bu kağızı qurban olduğumun
qəbrinə qoyarsan. Şikayətimdi. Bəlkəm imam rəhm elədi… Qoy
bilsin mənim dərdimi… Gedə bilmədim, onun ziyarətinə gedə
bilmədim… Qoymadılar. Eşşəyimi oğurladılar, yedilər, oğlumu dərd
öldürdü, övrətim ağlını itirdi… Yalvarıram çavuş, bu kağızı imama
çatdır. Qoy bizə rəhm eləsin, bağışlasın məni ki, gedə bilmədim…
qoy bağışlasın…
—Qəm yemə, Məmmədhəsən əmi, bu səfər gedə bilmədin, gələn
səfər gedərsən inşallah.
Məmmədhəsən əmi artıq onun sözlərinə qulaq asmadan
qəbiristanlığa tərəf gedir.
Başdan ayağa qara çadraya bürünmüş qadın çavuşa yanaşır. Bu
Zeynəbdi. O da çavuşa kağız verir:
—Qurban olum çavuş — deyir — bu kağızımı al apar, imamın
qəbrinə. Bircə ona umudum qalıb. Xudayar malımı yedi, sonra da
məni çölə atdı. Oğlumu da aldatdı, qızını vermədi ona, indi
Vəliqulunu qapısında nökər saxlayır, qızımı da qaravaş… —
Ağlayır. — Axı ola bilməz, ola bilməz axı, Allah bu zülmü yerdə
169