ANAR Əsərlər VI ssenarilər, tərcümələr Bu kitabın çapı Ekson ...

—Get, görüş.
Cəfər:
—Yox, yox, Əlili, sən get kənardan Cavid əfəndiyə bax. Gör
tamaşa necə təsir edir ona...
Səhnədə Firəngiz və Oqtay.
Firəngiz:
—Ox, bu paltar sizə nə qədər yaraşır ki, Oqtay!
Oqtay:
—Çünki mən bunları geyəndə Oqtay olmuram.
Firəngiz:
—Heç unutmuram. Bir il bundan əvvəl ilk dəfə sizi bu paltarda
görmüşəm. Ox, Oqtay, sizin sevdiyiniz olub Amaliya rolunda
çıxmağı nə qədər arzu edərdim. Məni də alqışlardılar, fəqət atam!
Heç qardaşım da razı olmaz. Mən Amaliyanın ölümünü çox sevirəm.
İnsanın günahsız olaraq öz sevgilisi tərəfindən öldürülməsi!
Oqtay:
—Mən sizə heç bir zaman belə qaranlıq taleyi arzu etməzdim.
Firəngiz:
—Sözlərini də süd kimi əzbərləmişəm. Ox, atam! Vallah,
mümkün olsaydı bu saat çıxıb oynardım.
Səhnə kənarında, Cəfər:
—Əlili, Əlili, Bura gəl.
Əlili (gəlir):
—Nədi?
Cəfər:
—Cavid əfəndi necə baxır əsərə, gülür, əl çalır, darıxır?
Əlili:
—İki dəfə lap bərk əl çaldı.
Səhnədə tamaşanın finalı.
Oqtay:
—Doğrudanmı, Azərbaycan qadınlığı sənətkar bir qız yetişdirə
bilmir?
—Tamara:
—Yenə əsgi mahnıları başlamışsınız. Sanki bu xalq səhnədə
adam deyildir.
Oqtay:
Tamara, sən daim yersiz hiddətlənirsən. Anla ki, bir gürcü qızı
Tatyananı, ya mən Onegini oynaya bilərəm, fəqət bu, rus xalqının
249