ANAR Əsərlər VI ssenarilər, tərcümələr Bu kitabın çapı Ekson ...

ocağını ocağım bilmişəm, ağlayanda ağlamışam, güləndə gülmüşəm.
Mən Qazandan dönmərəm, bunu bilin.
Aruz əl atıb Beyrəyin saqqalını tutdu. Beyrək qımıldanmadı,
yerindən tərpənmədi. Aruz igidlərə baxıb işarə elədi. İgidlər
qılınclarını sıyırdılar, amma heç biri Beyrəyə qıyıb əl qaldırmadılar.
Beyrək dedi:
—Aruz, mənə bu işi edəcəyini bilsəydim, əyni bərk dəmir
donumu geyərdim, qara polad üz qılıncımı belimə bağlardım,
alagözlü igidləri yanıma salardım.
Alçaq, mən bu işi duysam belə gələrmiydim? Aldadıb ər tutmaq
arvad işidir, arvadındanmı öyrəndin sən bu işi, namərd?
Aruz dedi:
—Boş-boş danışma. Qanına susama. Gəl biz dediyimizə and iç.
Beyrək dedi:
—Mən Qazanın uğrunda baş qoyaram. Neçə il dustaq oldum,
dostlarımdan, elimdən dönmədim, indi də dönmərəm, istəyirsən məni
yüz para elə.
Aruz igidlərə baxdı, gördü kimsə yerindən tərpənməz, özü qara
polad üz qılıncı dartıb Beyrəyin sağ oyluğunu çaldı, qana bulaşdı.
Beyrəyin başı bükülü oldu. İgidlər səssiz-səmirsiz dağılışdılar.
Hərəsi öz atına mindi. Beyrəyi də atına yüklədilər, atın tərkinə adam
mindi, Beyrəyin cəsədini tutdu, Beyrəyi obasına yetirdi, Bayatın
kənarında yerə qoydu, cübbəsini üzərinə örtdü, çapıb getdi. Beyrək
zarıdı, Banıçiçək səsə gəldi. Beyrəyi qanına qəltan görüb bayıldı.
Beyrək ağır-ağır nəfəs alırdı. Əhvalatı qırıq-qırıq Banıçiçəyə söylədi:
—Sevdiciyim, — dedi, — tez tərpənmək lazımdır. Çap Qazanın
divanına, sən sağ ol, Beyrək öldü, de. De ki, mənim qanımı namərd
dayısı Aruzda qoymasın. De ki, Aruz namərdləri ilə bura gəlmədən,
elim-günüm çapılmadan, Qazan özünü yetirsin. Səni, bacılarımı, qoca
atamı, anamı, Qazana tapşırıb gedirəm, oğlumuzu da Qaraca Çoban igid
boyütsün, — deyə Beyrək gözlərini yumdu. Banıçiçək hönkürüb onun
üstünə yıxıldı.
***
...Qazan dəsmalını əlinə alıb honkür-honkür ağlayırlı. Qarabudaq
da, Dondar da.
***
...Uca dağın başında Qaraca Çoban başına daşları tökə-tökə
ağlayırdı...
124