ANAR Əsərlər VI ssenarilər, tərcümələr Bu kitabın çapı Ekson ...

ayağını yerə döyərdi, tozu göyə çıxardı. İndi də dırnaqlarıyla torpağı
didim-didim diddi, fınxırdı, kişnədi, səsini eşidən olmadı.
Gecənin qaranlığında səssiz gələn səkkiz atlı kirimişcə atdan
düşdülər, ətrafı pusa-pusa gərdəyə yanaşdılar. Yeddisi əllərində qalın
bir örkən gərdəyə girdi, biri çöldə marıqda durdu. Gərdəkdən boğuq
səs eşidildi, az sonra ordan həmin o yeddi nəfər çıxdı. Onlar örkənlə
möhkəm sarıdıqları, ağzına parça tıxadıqları Beyrəyi sürükləyib
gərdəkdən çıxardılar, atın tərkinə atdılar. Atlılar gəldikləri kimi
səssizcə də çıxıb getdilər. Yeddisi getdi, biri qaldı. Qalan həmin o
qara niqablı adam, atlılar uzaqlaşandan sonra qılıncını sıyırdı, sonsuz
bir nifrət və hiddətlə gərdəyi parçalamağa başladı, təpikləri altında
çadırı yerlə yeksan etdi, çapıb uzaqlaşdı.
***
Qazanın divanına igidlər yığnaq olmuşdu. Dədə Qorqud da
buradaydı.
Qazan:
—Dədə, məsləhət sənindir, — dedi.
Dədə Qorqud:
—Yer altını ilan bilər, yer üstünü insan bilər, — dedi. —İgidləri
göndər, dörd iqlimi dolaşsınlar. Beyrəyin ölüsü, dirisi xəbərini
gətirsinlər. Qazan dedi:
—Əmən gündoğana getsin. Dondar günbatana getsin. Qarabudaq
Ala dağın güneyindən xəbər gətirsin, Yalıncıq Qazılıq dağının
quzeyindən xəbər gətirsin. Beyrəyin dirisi xəbərini gətirənə vardövlət
verərəm, ölüsü xəbərini gətirənə — Banıçiçək qismət olsun.
İgidlər atlandılar, dörd yerə çapdılar. Qalanlar intizarda qaldı.
Qazan xəbər gözlədi, Banıçiçəyin gözləri yol çəkdi, Beyrəyin
atası, anası, bacıları dörd yol ayrıcında durdular.
Əmən qayıtdı, başını bulayıb:
—Beyrəyi gördüm deyən olmadı, — dedi.
Dondar qayıtdı, gözünü yerə dikib:
—İzi-sorağı yoxdur, — dedi.
Qarabudaq geri döndü:
—Beyrəkdən nam-nişan tapmadım, — dedi.
Yalıncıq gəlib çıxdı, atdan düşüb hönkür-hönkür ağladı.
—Aman Beyrək, can qardaş, — dedi, — muradına—maqsuduna
çatmayan yoldaşım.
Qazan: — Yalıncıq, nə xəbər gətirmisən? — dedi.
82