ANAR Əsərlər VI ssenarilər, tərcümələr Bu kitabın çapı Ekson ...

BU — CAVADDIR
(Telefilmin ədəbi ssenarisi)
Xəstəxana palatası. Hər yan ağappaqdır — ağ divarlar, ağ çarpayı,
ağ tumboçka.
Çarpayıda rəssam uzanıb. Bənizi ağappaqdır, gözləri bağlıdır.
Bu kadrların musiqi müşayiəti Fərəc Qarayevin atası Qara
Qarayeva həsr etdiyi "Vida simfoniyasının" fraqmentləri ola bilər.
Simfoniyada xəstəliyin səs fonu əks olunub — təcili yardım
maşınının sirenası damara yeridilən qan damcılarının yeknəsək səsi,
həyəcanlı bir sükut və bu sükut içində ürək döyüntüsü eşidilir.
Rəssamın kadrarxası monoloqunu eşidirik:
—İnfarkt, reanimasiyadayam. Yanvar. Palatamın pəncərələrini
Apşeronun cilovsuz rüzgarları döyür. Gecələr çöldə külək ağlayır və
hayğırır, elə bil uşüyüb donmuş kabusdur. Bu dəli rüzgarın fəryadı
və şikayətləri altında ad günümü qarşılayıram. Altmış yaşımı.
Ağlıma cürbəcür fikirlər gəlir.
Kamera panoram edərək palatadakı əşyaları bir-bir göstərir:
dərman şüşələri, həblər, iynələr, hava balıncı. Rəssamın
çarpayısından bir qədər aralı arvadı oturub. Fikirlidir. Rəssamın
monoloqu davam edir, aramla danışır, səsi zəifdir:
—Heç kəs məni yoluxmur. Hamı məni unudub, atıb. Yalnız
arvadım, sanki yol azmış mələk kimi, gecə-gündüz yanımdadır, məni
qoruyur ki, əcəl məni birdən-birə cəhənnəmə vasil eləməsin...
Ölümdən qorxmuram. Nəyindən qorxacam ki? Əsərlərimdə min dəfə
ölmüşəm, bir dəfə həyatda ölməyə nə var? Bax bu nimdaş
xəstəxanada yatıram. Heç kəsə lazım deyiləmmiş. Amma şikayət
etmirəm, yox. Mən xoşbəxt idim. Heç bir vaxt və heç bir yerdə
vicdanıma xilaf çıxmadım. İstədiyim kimi yaşadım, istədiyim kimi
yaratdım.
Rəssam gözlərini açır və bizə, tamaşaçılara müraciət edir:
Həyatı anlamaq üçün, ona heyran olmaq lazımdır. Gərək ki, bunu
Nəsimi deyib,.
Filmin adı yazılır:" BU — CAVADDIR" və titrlər gedir.
***
Abşeronun təbiəti Azərbaycanın bugün başqa bölgələrinin
339