ANAR Əsərlər VI ssenarilər, tərcümələr Bu kitabın çapı Ekson ...

Əhmədlə Cəlil də ora bura boylana-boylana İskəndərin yanına
gəlirlər, bağlamanı açırlar. Bağlamanın içində lavaş-pendir, bir
bardaq sərin su var. Cəlil yaş dəsmalla İskəndərin üzünü silir, ona su
içirdir.
—Zeynəb göndərib — deyir.
İskəndər zəif gülümsünür, gözləri önündə bir səhnə canlanır.
Çərkəzi çuxalı, buxara papaqlı 17 yaşlı İskəndər at belində ovdan
qayıdır. Bulağın yanına gəlir.
Bulaq başında gənc, gözəl Zeynəb paltar yaxalayır. Çadrasını bir
yana atıb, külək xurmayı saçlarını oxşayır. İskəndər qızın qeyri adi
gözəlliyinə heyran-heyran baxır. Zeynəb bu baxışları duyub başını
qaldırır, dərhal çadrasını qapıb başına salır. Külək çadranı aparıb
çaya atır. Zeynəb lap özünü itirir, İskəndər atını mahmızlayıb çaya
girir, çadranı götürüb Zeynəbə verir. Zeynəb sanki gizlənməyi
unudaraq boylu-buxunlu gəncə baxır…
Məmmədhəsən əmi əlindəki qəpik-quruşu sonacan sayıb ulaq
satan adamın ovcuna qoyur.
Hamı kəndə ulaqla qayıdan Məmmədhəsən əmiyə baxır,
Məmmədhəsən əminin sifətində xoşbəxt və məmnun ifadə var.
Həyətlərində İzzət də belə sevinclə ulağa baxır. Balaca Əhmədin
fərəhinin həddi-hüdudu yoxdur. Atdanıb-düşür, nəvazişlə ulağın
boynunu sığallayır.
Bu xoşbəxtlik səhnələri kiminsə həyəcanlı səsiylə pozulur.
Kərbəlayi Oruc:
—Məmmədhəsən əmi, ay Məmmədhəsən əmi, kişi nə oturmusan
— həyətə daxil olur. — Heç xəbərin var nə olub?
—Nədi, nə olub?
—Kəndə azı on-on beş atlı gəlib, bəlkəm də otuz-qırx.
İkinci kəndli hövlnak həyətə girir:
—Kərbəlayi Oruc, Məmmədhəsən əmi, xəbəriz var? Urusətdə nə
kim böyük adam var, hamsı bizim kəndə gəlib. Nəçənnik də gəlib,
silist də, inspextor da, uçtel də. Qazi də onnarnandı. Bizim katda
Xudayar bəy də böyürlərindədi…
Hər üçü küçəyə çıxarkən bir kəndliylə də toqquşurlar.
—A kişilər, xəbəriniz var? Nə kim böyük adam var, hamsı bizim
kəndə varid olub.
—Heç başa düşə bilmirəm bu nə işdi
İndi dördü həyəcanla küçədə addımlayırlar. Başqa bir kəndli
139