ANAR Əsərlər VI ssenarilər, tərcümələr Bu kitabın çapı Ekson ...

QƏM PƏNGƏRƏSİ
Titrlərdən dərhal sonra aktyor soruşur:
—Filmin adını niyə "Qəm pəncərəsi" qoyuruq?
Müəllif:
—Sabirin belə bir misrası var: "Baxmış bu müsəlmanlara qəm
pəncərəsindən"…
—Mirzə Cəlili nəzərdə tutub?
—Yox. Amma mənə nədənsə elə gəlir ki, Sabirin bu sözləri məhz
elə Mirzə Cəlilə aiddir. Mirzə Cəlil yazılarında tez-tez pəncərə
obrazına müraciət edib. "Molla Nəsrəddin" jurnalında bir karikatura
var, sənə göstərmişdim, yadında?
Ekranda "Molla Nəsrəddin" jurnalından karikatura: bir yanda
pəncərələri dəmir barmaqlıqlarla qapanmış həbsxana, o biri tərəfdə
pəncərəsiz bir ev və iki qadın.
Aktyor:
—Yadımdadır. Qadınlardan biri o birinə deyir, ay bacı, kaş bizim
də belə pəncərəmiz olaydı, adamın ürəyi darıxanda küçəyə baxaydı.
Yəni türmə pəncərələrini nəzərdə tutur. Çox acı yumordur
Müəllif:
—Mirzə Cəlilin hər zarafatında bir acı, bir ağrı var.
Bakı. Aktyor və müəllif Mirzə Cəlilin son illər yaşadığı evin
qarşısında. Kamera indi mənzil-muzey yerləşən bu binanın üstünə
vurulmuş lövhəni göstərir.
Aktyor:
—Filmimiz elə bu kadrlarla başlayacaq?
Müəllif:
—Bəli. Sən mənim prinsipimi bilirsən. Əgər real tarixi
şəxsiyyətlər haqqında fim çəkiriksə, hadisələr də məhz elə o real
məkanda cərəyan etməlidir.
Ev-muzeyin qarşısındakı küçədə çəkiliş səhnələri. Aktyor artıq
ömrünün son illərini yaşayan Mirzə Cəlilin qrimində və
qiyafəsindədir.
Müəllif aktyorla söhbət edir:
—Ömrünün son illərini təsəvvür et. Böyük, parlaq və çətin bir
həyat yaşanılıb. Bu həyatda hər şey olub —mübarizə, itkilər, dostlar
və düşmənlər, eşq, ailə və gündəlik ağır zəhmət — yorulmaz yazıçı,
publisist, redaktor əməyi , bir gün də ara verməyən vətəndaş
132