ANAR Əsərlər VI ssenarilər, tərcümələr Bu kitabın çapı Ekson ...

Komissar:
—Əsgi musavatçı, millətçi, pantürkist, "Göy-göl" şeri...
Bağırov (onun sözünü kəsərək):
—Bilirəm, bilirəm... Mikayıl Müşfiq... O ki lap uşaqdır.
Komissar:
—Əhməd Cavadın güclü təsiri altındadır. Gözdən pərdə asmaq
üçün Stalin yoldaş haqqında poema yazıb, amma əslində o Cavaddan
da betər millətçi, türkçüdür... Gənclərə də pis, zərərli təsir edir. Çox
populyardır, bu isə onu daha da təhlükəli edir, çox beyinləri
zəhərləyə bilər.
Bağırov:
—Mənə siyasi savad dərsi demə.
Komissar:
—Üzr istəyirəm, yoldaş Bağırov, mən demək istəyirdim ki...
Bağırov kəskin şəkildə onun sözünü kəsir:
—Nə demək istədiyin məni maraqlandırmır (qarşısındakı vərəqə
baxır) Hüseyn Cavid... Daha kim qaldı?
Komissar:
—Yoldaş Bağırov, moskvalı yoldaşlar bizi günahlandırır ki,
yazıçılar arasında xalq düşmələrini ifşa etməkdə ləng tərpənirik.
Bağırov:
—Cavidin neçə yaşı var?
—Əlli beş.
Bağırov:
—Əlli beş — deyə təkrar edir, yerindən durub otaqda var-gəl
etməyə başlayır. Komissar farağat dayanıb.
Bir qıraqda qoyulmuş radio cihazdan bayaqdan bəri yavaşcadan
musiqi sədaları eşidilirdi. Birdən yeni bir musiqi parçası-muğam
Bağırovun diqqətini çəkir, yanaşıb radionun səsini artırır. Xanəndə
muğam üstündə qəzəl oxuyur. Bağırov bir müddət qulaq asandan
sonra komissardan soruşur:
—Heç bilirsən bu kimin sözləridir?
—Xeyir, yoldaş Bağırov.
—Cavid haqqında sənəd gətirmisən, qol çəkim, elə bu vaxt
radiodan onun sözlərini oxuyurlar.
Komissar cəld dəftərini çıxardır, divardakı saata baxıb nə isə qeyd
edə-edə:
—Çox üzr istəyirəm, yoldaş Bağırov, teatrlara tapşırıq vermişik,
271