ANAR Əsərlər VI ssenarilər, tərcümələr Bu kitabın çapı Ekson ...

meynələri elə bil qızmar günəşdən çəkinə-çəkinə torpağa qısılıblar.
Meynələrin yarpaqlarıda bozumtul kül rəngindədir.
Bir mərtəbəli evlər, kələ-kötür nahamvar daşlardan quraşdırılmış
alçaq hasarlar.
Hasarların ensiz kölgəsində "küçənin" hər iki tərəfində daşlara
söykənib oturmuş adamlar. Bardaş qurmuş, çömbəlib oturmuş, yarı
uzanmış kişilər papaqlarını lap gözlərinin üstünə basıblar.
Hərəkətsizdirlər. Danışmırlar. Bilinmir, oyaqdırlar, ya mürgü
vururlar.
Hər şey, hər yan, hamı — yol da, hasarlar da, evlər də, meyvələr
də, adamların geyimi də, torpaq da və hətta səma da vahid rəng
qammasındadır — əhəng rəngli və bozumtul kül rəngli papaqları
olan rəng qammasında. Bu qammaya kontrast təşkil edərək, dal
planda qara çarşablara bürünmüş iki qadın keçir.
Ekran tam bir sükuta, səssizliyə qərq olub. Bu səssizlikdə kamera
ağır-ağır kəndi seyr edir (panorama) — küçələr, adamların üzləri
hərəkətsiz, bürkülü, yarımyuxulu bir aləm.
Sonra uzaqdan gələn bir səsi eşitməyə başlayırıq. Bu səs araba
cırıltısıdır. Səs get-gedə artır və nəhayət, kənd yolunun lap
başlanğıcında, uzaq dal planda, kadra araba daxil olur.
Araba yaxınlaşır. İndi biz arabanı da görmürük. Bu qoca kişinin
üzü qırış-qırışdır, ağ saqqalı, qara papağı var. Vaxtaşırı tatarını
qaldırıb eşşəyi vurur.
—He… he… hoşşa, hoşşa.
Arabanın içində on dənə nazik, körpə alma günəşibi (qələməsi)
var. Arabanın təkərləri toz-palçıq içindədir. Qoca yorğun və əzgindir,
eşşək də lap əldən düşüb, arabanı güclə çəkir. Belə görünür ki, uzaq
səfərdən gəlirlər.
Araba kəndə daxil olur, kəndin əsas küçəsilə keçir. Divar
kölgələrində mürgü vuran qocalar, kişilər tənbəl-tənbəl başlarını
qaldırır, biganə nəzərlərlə qocaya baxır, onu tanıdıqda laqeyd
salamlaşırlar.
Araba yanlarından keçəndən sonra kişilər yenə papaqlarını gözlərinin
üstünə basıb əvvəlki vəziyyətlərini alırlar.
Tin başında iki kişi. Biri daşın üstünə çömbəlib, təsbeh çevirir.
İkincisi qəlyan çəkir. Təsbehli kişi arabadakı qocaya müraciətlə:
—Xoş gördük, Kərim. Deyəsən səfərin uzaq olub?
Kərim baba ona baxır, sonra yavaş-yavaş başını çevirir və üfüqə
4