ANAR Əsərlər VI ssenarilər, tərcümələr Bu kitabın çapı Ekson ...

Uzaqdan Cəlil onun hərəkətlərini izləyir.
Mirzə Cəlilin Bakıdakı mənzili. Mirzə Gəlil çarpayıda uzanıb,
gözləri qapalıdır. Kadrarxası səsi eşidilir:
"16-cı ildə Bakıda "Ölülər" pyesimi tamaşaya qoyanda Mirzağa
Əliyev Kefli İskəndəru oynayırdı. Demə Naxçıvana gedibmiş. Kimsə
ona deyib ki, orda İskəndərin real prototipi var. Bunu eşidəndə
dedim: Mirzağa, bu əlbəttə, sənin öz işindir, amma mənim Kefli
İskəndərimin heç bir real prototipi yoxdur. Uşaqlığımda da, sonralar
da mən bu cür İskəndərləri çox görmüşəm. Rusiyada ya Avropada
təhsil alıb vətənlərinə qayıdırdılar, bu mühitdə boğulurdular,
təklikdən, gücsüzlükdən, dərddən içkiyə qurşanırdılar. Onlara bəzən
dəli kimi baxırdılar. Doğrudan da bəzən çox qəribə hərəkətlər
edirdilər.
Həmin kənd məscidi — toplaşanlar mollanın ərəbcə oxuduğu
moizəsini dinləyib ağlaşırlar, başlarını bulayır, dizlərinə döyürlər.
Birdən molla xoruz buraxır, moizəsinə ara verib içəri keçir, yumurta
sındırıb içir. Cəlillə Əhməd bunu görüb bir-birinə göz vururlar.
Fürsətdən istifadə edən İskəndər mollanın yerinə qalxır və fransızca
şer oxumağa başlayır.
Toplaşanlar mat-mat ona baxır. İskəndər fransızca şerini bitirib
camaata müraciət edir:
—Ə, bə niyə ağlamırsız? Soruşuram niyə ağlamırsız?
Kəndlilərdən biri:
—Axı biz qanmadıq sən nə deyirsən.
İskəndər:
—Bə molla ərəbcə dediklərini qanırdız? Niyə onda ağlayırdız,
indi ağlamırsız?
Molla tələsik özünü yetirir:
—Rədd ol kafir oğlu kafir — deyir. — Ay camaat, bu haramzadə
Allahın evinə şərab şürb eləyib gəlib. Siz necə müsəlmansınız, buna
necə dözürsüz?Vurun bu mürtədi!
Camaat İskəndərə hücum edir, onu daşa basır.
Döyülmüş, baş-gözü yarılmış İskəndər qan içində qaçıb kənddən
çıxır.
Zeynəb bu səhnəni pəncərədən seyr edir.
Yaralı İskənlər meşədəki həsir daxmasında yerə sərilib.
Zeynəb ehtiyatla ora-bura boylanıb Cəlillə Əhmədi çağırır, onlara
kiçik bir bağlama verir.
138