ANAR Əsərlər VI ssenarilər, tərcümələr Bu kitabın çapı Ekson ...

Xaqan bu sözlərdən bərk qəzəbləndi.
—Aparın bu nankoru, yenə zindana salın, — dedi.
Gecə Beyrək zindanın bir guşəsində qısılıb uzanmışdı.
Birdən zindanın ağır qapıları ehtiyatla açıldı. İçəri cəngavər
paltarı geymiş bir adam girdi.
Cəngavər qılıncını açıb divardan asdı, sonra paltarlarını bir-bir
soyunmağa başladı — bu Selcan xatun idi. Selcan soyunub Beyrəyin
yatağına girdi. Beyrək yerindən sıçradı. Selcanın qılıncını qapdı,
siyırdı, qızla öz arasına qoydu.
Selcan:
—Qılıncını götür, igid, — dedi, — murad ver, murad al. Sarılaq.
Beyrək:
—Yox, xaqan qızı, — dedi. — Mənim həsrətim var. İki ildir,
sənin atanın dustağıyam. Ataya, anaya, qohum, qardaşa, alagözlü
yarıma həsrətəm.
Selcan:
—İgid, — dedi, — onlar uzaqda, mən yaxındayam. Onlar səni
çoxdan unudub, nişanlın çoxdan ərə gedib. Al məni, sarılaq,
qovuşaq, dadlı damaq verib soruşaq ala yorğan altda.
—Yer kimi yarılım, torpaq kimi sovrulum, qılıncıma doğranım,
oxuma sancılım, oğlum olmasın, olsa da gün yaşamasın əgər mən
atamın, anamın üzünü görmədən səninlə bu yatağa girərsəm.
Selcan xatun durub geyinməyə başladı.
—Yaxşı mən gedirəm, — dedi, — amma onu bil ki, sən ömürlük
bu qalada dustaqsan. Heç bir vaxt atanın, ananın, yarının üzünü
görməyəcəksən. Onlar uzaqda, mən yaxında, hər gecə yanına
gələcəm.
—Mən də hər gecə aramıza qılınc qoyacam.
—Nolar? Görək kim kimə inad gələcək. Axır ki, bir gecə bu
qılıncı qınından çıxarmayacaqsan.
***
...Tacirlərin karvanı yolları fərsəng-fərsəng udurdu...
***
Dədə Qorqud öz məzarının yanında oturub qopuz çalır, deyirdi:
—Tacirlərin özü yolda, Banıçiçəyin gözü yolda, Beyrək Parasarın
Bayburd hasarında dustaq, sizə kimdən deyim Qazan oğlu
Turaldan...
Qazılıq dağının yaşıl yamacına al-qırmızı lalə topaları
93