ANAR Əsərlər VI ssenarilər, tərcümələr Bu kitabın çapı Ekson ...

haqqında deyəndə ki, mən şairəm, yazıçıyam, bu bir az qeyritəvazökar
səslənir, bu eyni şeydi ki, deyəsən mən yaxşı adamam,
yəni demək ki, mən yazıçıyam və yazıçılığa necə başladım — mənim
üçün burda bir qeyri-təvazökarlıq var, amma hər halda bu peşəyə
mən necə gəldim… o barədə danışa bilərəm.. çox vaxt oxucularla
görüşlərdə belə sual verirlər və mən hələ də bu sualın cavabını
bilmirəm. Sual isə bundan ibarətdir ki, "Siz ədəbi ailədə, yazıçılar
ailəsində dünyaya gəlməsəydiniz yazıçı olardınız, yoxsa yox?" Mən
bu sualın cavabını bilmirəm, doğrusu. Bəlkə də mən bir həkim
ailəsində dünyaya gəlsəydim həkim olardım, fəhlə ailəsində dünyaya
gəlsəydim fəhlə, kəndçi ailəsində kəndçi, müəllim ailəsində müəllim
və bəlkə də yazıçı olmağımın, yəni ədəbiyyat sahəsində
çalışmağımın səbəbi odur ki, məhz yazıçı ailəsində dünyaya
gəlmişəm. Uşaqlıqdan ədəbi söhbətlər mühitində, kitablar mühitində,
ədəbiyyatla bağlı məsələlər mühitində və ədəbi iclaslar, disputlar,
mübahisələr, zövqlərin münaqişəsi mühitində böyümüşəm. Bəlkə
bütün uşaqlığım bu şəraitdə keçdiyinə görə, atamın, anamın yazıçı
olduğunu görüb həvəsləndiyimə görə yazıçı olmuşam, ola bilsin.
Bəlkə də yox. Bu suala cavab yoxdur, çətindi demək… Amma bu
iş… bu peşəyə maraq uşaqlıqdan olmasına baxmayaraq, haçan təsdiq
olundu? Bu təxminən 51-ci, 52-ci il idi, yox dəqiq 52-ci il… Şuşada
dincəlirdik… Şuşaya getməyimiz… faciəvi hadisələrlə bağlı idi. O
illəri dalbadal bibim Turə vəfat elədi — cavan yaşında və onun
fərağına, onun xiffətinə dözməyib bir ildən sonra nənəm Məryəm
xanım rəhmətə getdi. Yadımdadır ki, bütün ili nənəm ağladı və
qızının yasını tutdu. Bundan sonra atamı bu kədərli fikirlərdən
ayırmaq üçün qərara gəldik ki, Şuşaya gedək, Şuşada bir az bu
şeyləri bəlkəm unutsun. Ümumiyyətlə Şuşa haqqında mən sonra
danışaram. Şuşa mənim üçün həm ən çox fərəhləndiyim, çox
sevdiyim bir yer idi, həm də belə gətirib ki, həmişə ora müəyyən
dərəcədə kədərli xatirələrlə də bağlanıb… Şuşada Üzeyir Hacıbəyov
filmini çəkəndə atamın, anamın vəfatı elədiyi il idi — 81-ci il…
Şuşaya birinci gəlişimiz də dediyim kimi bu ailə itkilərimizlə bağlı
idi. Nənəmi çox istəyirdim, onun xiffətini çəkirdim, həm də
darıxırdım. Şəhər mühitində böyümüş yeniyetmə Şuşada nədisə
darıxırdı… İndi mən Şuşanın gözəlliyinə valehəm və ən böyük
xoşbəxtlıyim o olardı ki, Şuşada çox yaşaya biləm. Amma o zaman
Şuşada darıxırdım, təbiət də məni cəlb eləmirdi, bu gözəllikləri də
357