ANAR Əsərlər VI ssenarilər, tərcümələr Bu kitabın çapı Ekson ...

Qoca Zərdüştə belə deyirdi:
—Bu qərib mənə tanışdır. Neçə il qabaq burdan keçib. Adına
Zərdüşt deyirlər. Heç dəyişməyib.
O zaman yükünü dağlara daşıyardın. Yandıranın cəzasından
qorxmursan yəni? Bəli, Zərdüştü tanıdım. Baxışları safdır, dilində nifrət
yoxdur. Bəlkə buna görə də elə yeriyir, elə bil rəqs edir.
Zərdüşt dəyişib, körpə uşaq olub Zərdüşt. Zərdüşt, oyanıb yatanlar
arasında nə axtarırsan? Dəniz içindəymiş kimi tənhalıqda yaşayırdın, dəniz də
səni yırğalayırdı. İndi nədi, quruya çıxmaq istəyirsən? Yenə öz bədənini özün
daşımaq istəyirsən?
Zərdüşt cavab verdi:—Mən insanları sevirəm.
Qoca: — Məgər mən də bu səbəbdən meşəyə, səhraya
çəkilmədimmi? — dedi — Məgər mən də insanları həddən artıq çox
sevmirdimmi? İndi mən allahı sevirəm. İnsanları daha sevmirəm.
İnsan mənimçün qeyri kamildir. İnsana sevgi məni öldürərdi.
Zərdüşt dedi:
—Mən məhəbbətdən də danışırdım. Mən insanlara hədiyyə
gətirirəm.
Qoca:
—Onlara heç nə vermə — dedi. — Ondansa onlardan nə isə al və
özünlə apar, onlar üçün də, sənin özün üçün də bu daha yaxşı olar. Əgər
hökmən insanlara bir şey vermək istəyirsənsə kiçik bir sədəqə ver, özü də
məcbur elə ki, yalvarıb alsınlar.
Zərdüşt:
—Yox — dedi — mən sədəqə paylamıram. Mən o qədər kasıb
deyiləım ki, sədəqə paylayım.
Qoca Zərdüştün sözlərinə gülməyə başladı və dedi:
—Onda çalış ki, sənin sərvətini, xəzinəni alsınlar. Onlar tərkidünyalara
inanmırlar, inanmırlar ki, biz almağa yox, verməyə gəlirik.
Küçədə addımlarımızın səsi onlara eyni cür gəlir. Gecə vaxtı,
şəfəqdən, günün çıxmasından çox-çox qabaq yataqlarında küçəylə
gedən adamın addım səslərini eşidirlərsə, görəsən hansı oğrudur,
gecənin bu vaxtı ova çıxıb — deyə düşünürlər. Getmə insanların
yanına, meşədə qal. Ondansa heyvanların yanına get. Niyə mənim
kimi olmaq istəmirsən — ayıların içində ayı, quşların arasında
quşam.
Zərdüşt:
—Bəs meşədə sənin işin nədir? — deyə soruşdu.
447