ANAR Əsərlər VI ssenarilər, tərcümələr Bu kitabın çapı Ekson ...

***
Beyrək qaçıb dərənin çalovuna çatdı, o yan-bu yana boylandı.
Yarımaqaç məsafədə bir ilxı gördü. Bu zaman ilxıdan bir at aralanıb
ona tərəf qaçdı. Beyrək baxıb Boz ayğırını tanıdı. Beyrək dustaq
olandan Boz ayğır da sahibinin iyini tutub bura gəlmişdi, Qara
Arslanın ilxısına qoşulub könüllü "dustaq" olmuşdu. Boz ayğır
uzaqdan Beyrəyin iyini almışdı, qaçıb yaxına gəldi, iki ayağının
üzərinə qalxıb kişnədi. At başını yuxarı tutdu, bir qulağını qaldırdı,
Beyrəyin qarşısında durdu, Beyrək atın köksünü qucaqladı. İki
gözlərindən öpdü, sıçradı, mindi. — At demərəm sənə, qardaş
deyərəm, qardaşımdan da yaxın, yoldaş deyərəm, yoldaşım, çap məni
yurdumuza apar, — dedi. Yel kimi yerlərindən qopdular.
***
Qalada Beyrəyin qaçdığını xəbər tutdular, yaraqlandılar,
atlandılar, Beyrəyi qovmaq istədilər, darvazaya tərəf gələndə Selcan
xatun hasarın üstündəki kəndiri dartdı, darvaza bağlandı, atlılar
içəridə qaldılar.
***
Beyrək isə Boz ayğırın belində neçə gün neçə gecə çapıb gəldi.
Oğuz elinə çıxdı. İlk rastına çıxan ozan oldu.
Beyrək ozana dedi:
—Ozan, obadan-obaya gəzərsən, ər comərdin ər nakəsin bilərsən.
Elimizdə həmişə çalıb oxuyan Ozan olsun!
Ozan:
—Sağ ol, igid, — dedi, — sənin də ömrün xoş, alnın açıq olsun.
Azıb gələn qadan başından sovuşsun!
Beyrək ozana dedi:
—Ozan, — dedi, — nə yerə gedirsən?
Ozan: — İgid, — dedi, — toya-düyünə gedirəm.
—Toy kimindir?
—Yartacaq oğlu Yalıncığ Bamsı Beyrəyin adaxlısı Banıçiçəyi
alır.
—Yalıncıq?
—Bəli. — Ozan əhvalatı Beyrəyə danışdı.
Beyrək:
—Ozan, — dedi, — qopuzunu mənə ver. Atımı sənə girov
qoyuram. Saxla, gələrəm bahasını verərəm, atımı apararam.
Ozan: — Olsun, — dedi, — səsim boğulmadan, avazım
114