Nyakati za Ukweli

Nyakati za Ukweli
Upatanisho, kulitukia kwa siku ya kumi ya mwezi wa saba wa Wayuda wakati kuhani
mkuu, alipokwisha kufanya upatanisho kwa ajili ya Israeli yote, na kwa hivyo akaondoa
zambi zao kutoka kwa mahali patakatifu, akaja na kubariki watu. Kwa hiyo iliaminiwa
kwamba Kristo angeonekana kuja kutakasa dunia kwa kuharibu zambi na wenye zambi, na
kubariki watu wake wanaomungojea kwa kuwapa kutokufa. Siku ya kumi ya mwezi wa
saba, Siku kuu ya Upatanisho, wakati wa kutakaswa kwa mahali patakatifu, ambao katika
mwaka 1844 ulianguka kwa tarehe ya makumi mbili na mbili ya Oktoba, ilizaniwa kama ni
wakati wa kuja kwa Bwana. Siku 2300 zingemalizika wakati wa masika, na mwisho
ikaonekana kuwa wazi bila ubishi.
“Kilio cha Usiku wa Manane”
Maneno yakawa na hakikisho la nguvu, na “kilio cha usiku wa manane” kikasikiwa kwa
maelfu ya waaminifu. Kama mawimbi, tukio hili likazambaa kwa nguvu toka mji kwa mji,
kijiji kwa kijiji. Ushupavu ukatoweka kama baridi kali ya alfajiri kabla ya jua kutokea. Kazi
ilikuwa ya namna moja na ile ya nyakati za kurudi kwa Bwana ambako miongoni mwa
Israeli wa zamani walifuata ujumbe wa karipio kutoka kwa watumishi wake. Hapo kulikuwa
furaha nyingi sana, lakini Zaidi uchunguzi mwingi wa moyo, ungamo la zambi, na kuacha
dunia. Hapo kulikuwa kujitoa wakfu kwa Mungu.
Kwa miendo yote ya dini tangu siku za mitume, hakuna mojawapo yaliojiepusha zaidi
kwa upungufu wa kibinadamu na werevu wa Shetani kuliko ile iliokuwa kwa wakati wa
masika ya mwaka 1844. Kwa mwito, “Tazama bwana arusi anakuja,” wale waliokuwa
wakingojea “wakaamka, wakatengeneza taa zao”; wakajifunza Neno la Mungu kwa usikizi
mkuu ambao haukuwako mbele. Hawakukuwa wenye vipawa zaidi, bali wenye kuwa wenye
unyenyekevu zaidi na wenye bidii, waliokuwa wa kwanza kutii mwito. Wakulima wakaacha
mavuno yao katika mashamba, wafundi wa mashine wakaacha vyombo vyao na kwa furaha
wakaenda kutoa maonyo. Makanisa kwa kawaida yakafunga milango yao juu ya ujumbe
huu, na kundi kubwa la wale walioukubali wakajitenga kwao.
Wasiosadiki waliokusanyika kwa mikutano ya Waadventiste wakaona uwezo wa
kusadikisha ukihuzuria ujumbe, “Tazama, bwana arusi anakuja!” Imani ikaleta majibu kwa
maombi. Kama manyunyu ya mvua juu ya inchi yenye kiu, Roho ya neema akashuka juu ya
watafutao kwa bidii. Wale waliotazamia upesi kusimama uso kwa uso pamoja na Mkombozi
wao wakaona furaha kubwa. Roho Mtakatifu akalainisha moyo.
Wale waliokubali ujumbe wakafikia wakati ambao walitumainia kukutana na Bwana
wao. Wakaomba sana mtu kwa mwenzake. Wakakutana mara kwa mara katika mahali pa
uficho kushirikiana pamoja na Mungu, na sauti ya maombezi ikapanda mbinguni kutoka
mashambani na vichakani. Hakikisho la kibali cha Mwokozi yalikuwa ya lazima zaidi kwao
kuliko chakula cha kila siku, na kama wingu lilitia giza katika akili zao, hawakutulia hata
walipoona ushuhuda wa neema ya rehema.
168