t. I (PL 63)

213 ENNODII EPISCOPI TICINENSIS
Ricemeris, qui tunc secundis ab Anthemio principe A parcus, ad Ricencrem patricium perrexit : a quo
habenis rempublicam gubernabat, detulit. Nam in:-
peratore Romae posito, seminarium inter eos jecit
scandali illa qase dominantes sequestrat, invidia, ct
par dignitas causa discordise. Surrexerat enim tanta
rabies atque dissensio, ut mutuo bella pra3pararent;
et praeterquam origo irarum proprios suggerebat sti-
mulos, lis isla circumstantium consilio nutriebatur.
Nutabat status periclitantis ItaliiB, et affligebatur
ipsis discriminibus gravius, dum exspectabat futura
discrimina. Interea apud Ricemerem patricium, Me-
diolani ea tempestate residentem, lit collectio Ligurum
nobilitatis : qui flesis genibus soloque prostrati,
pacem orabant principum, et ut ab scandalo utrseque
partes desinerent, occasiones gratiffi ab una preca-
bantur olferri. Quid plura contexam? mulcetur Ri-
cemer, et veile se reparare concordiara permotus
multorum fletibus pollicetur. « Sed quis, aif, potissimum
bujus legationis pondus excipiet? quem tantai
molis cura maneat? quis est qui ' Galatam concitatum
revocare possit et principem? Nam semper, cum
rogatur exuberat, qui iram naturali moderatione
non terminat. » Tunc uno omnes ore responderunt
« Vester tantummodo ad pacem declinetur assensus.
Est nobis persona nuper ad sacerdotium Ticinensis
urbis adscita, cui et bellure rabidaj colla
- submit-
tunt : cui ante preces olferatur beneticium, quod a
quolibet petiturus advenerit : cui est vultus vitce si-
milis, quem venerari possit quicuuque, si est catbo-
lious et Romanus; amare certe, si videre mereatur p audiebat episcopus.
et Grseculus. Jam si ad sermonem illius veniamu:
nunquam sic diras aspides verborum digitis incanta-
tor Thessalus violentis poterit evocare carminibus,
quoraodo ille elfectum petitionis suse a negaturis
extorquet. Pendet in arbitrio ejus, cum loqui coeperit,
scntentia audientis. Pendet jus suura, qui excusare
disposuit, si illi allegandi coj)ia concedatur. » Tunc
patricius Ricemer ita respondit : « Detulit ad me
hmc bominem quem exponitis, fama gloriosum : et
in lioc magis admirationi mihi est, quod omnes ha-
beat laudatores; nullos ejus quibus per invidiam
abundare solet novitas, prudit inimicos. Ite ergo, et
rogate hominem Dei, ut ambulet: jungite etiam meas
preces. » Egressi de consilio {an concilio?) statim
Ticinum petunt, causam narrant, fusis, ut istum laborem
susciperet, beatus Epiphanius rogatur lacrymis
: qui ne extenuaret benehcuim, si fllios diutina
supplicatione torqueret, antecessit desideria postulantum:
quos tamen taliter allocutus est : « Quamvis
tantse rei necessitas probatissimae personae pondus
inquirat, et titubet sub gravi fasce portitor immatu-
rus, alfectum tamea quem debeopatriae non negabo. »
Quibus breviter narratis, quomodo erat loquendi
cathedram nuper adscitus. Quare cum octavus ejus
annus, ut postea dicetur, inciderit in tempora Nepotis,
primam hanc legationem sub annum 468 contigisse
necesse est.
' Gatatam concilaium] Anlhemium quem Graaculum
mos vocat. Sidouius item de Arvando scribens,
ejusque litteris ad Euricum lib. i, epist. 7 : Hxc ad
regem Goihorum charia videbaiur emitii, pacem cum
:
simul visus et electus est.
Mandato ergo sibi legationis ordine, Romam pe-
tiit. In quo itinere quid molestiarum sustinuerit,
quidve virtutum gesserit, festinans ad majora pree-
tereo. Moi tamen ut supra dictae urbis portas in-
gressus est, fama quae absentem illum notum fecerat,
digito coepit ostendere. Conversi illico omnium
oculi, stupuerunt aientes attonitae, quod tantam sibi
exliiberi reverentiam imago ejus index sanctitatis
requireret. ^ Inexplicabilis se culpae reum fatebatur
quilibet potentum, si tantum genua ejus amplexus
est : tuliebatur clamor in ccelum: nemo illum in
mortalium numero computabat, cui omnia ccElestis
gratise videbant bona constare. Perfertur ad princi-
" pem Anthemium, studio legationis episcopum venisse
Ligurise, hominem quem uullus possit etiam dives
eloquio sufhcienter exponere. Atille, « Callida mecum
Riccmer et in legationibus suis arte decertat : tales
dirigit, qui supplicatione expugnent, quos illelaces-
sit injuriis : perducite tamen ad me hominem Dei
qui si possibilia precatur, admittam; si difficilia,
supplicabo ne excusationem meam gravetur accipere.
Dubito tamen an Ricemer apud me, quod poscit, ob-
tineat : cujus scio votorum intemperantem esse personam,
et in conditionibus proponendis rationis
terminum non tenere. Sed veniat directus autistes,
et laudatam jampridem prsesentet eftigiem. » Egre-
diuutur officia urbe tota palatina. Jube, rogaris
At venerabilis et sae.culis omnibus probatus ponti-
fex, posteaquam introgressus cst, et proferendi sermouis
donatus licentia, quamvis fugitivse potestatis
insignia, ostruni gemmasque rutilantes reverendse
iniaginis fulgore compresserit (etenim quasi absente
imperatore, ita in se oculos traxerat singulorum)
tali narratione incipiens, januam oris reseravit :
« Samma coelestis Domini, venerande princeps, est
ordiaatione dispositum, ut cui tantfe reipublicBe cura
mandabatur, per catholicEe fidei dogma Deum et auctorem
et amatorem pietatis agnosceret; per quem
bellorum furorem pacis arma coafringunt, et calcans
colla superbice concordia superat, quod fortitudo non
prc-evalet. Sic namque David prcBdicabilem parcendi
y. magis inimico animus reddidit, quam iutentio vindi-
candi. Sic perfecti sfficulorum reges et domini, sup-
plicantibus indulgere coalestiarte didicerunt. Supernse
namque dominationis instar possidet, qui imperium
suum pietate subliraat. Hoc ergo Italia vestra freta
judicio, vel Ricemer patricius, parvitatem meam
* oratu direxit : indubitanler conjiciens, quod Ro-
manus ^ Deo munus tribuat, quam prtcatur et bar-
barus. Erit enim triumphus vestris proprie profuturus
Grxco imperatore dissuadens. Greecum namque imperatorem
appellat, non Leonem principem Orientis,
cui rei nihil erat cum Eurico, sed Anthemium qui e
Graecia nuper exortus Romaj regnabat.
' Bolland., submittant.
' Schot. et Bolland., Inexpiabilis.
* Schot. et Boll., oraium.
' lidem. Dominus-
: