t. I (PL 63)

143 ENNODII EPISCOPI TICINENSIS 144
affectio : tu aetatis, naturai, propositi ordinem custo A
disti : ergo deliqui aliter de te quam poscebat veri-
tas, judicando. Ad hoc redeunt, quos diligentia in-
sulsa captivat : proinde jam sine circuitione loquendum
est. Quo te immemorem tui duxit insana prae-
sumptio, ut • sancto presbytero diceres, in versibus
illis, quamvis in temporis momento compositis, ali-
quibus videriaffeclum conjugalis gratiae non expressum
? Aut ego diffamare volui quod scripseram ? aut
epitaphia hoc poscebant, aut ratio? Quis hoc imperitus,
quis tecum sanitate vacuus dixit, ut carnem
quod in summam gratiam domnus Faustus excepit,
te et participibus tuis rodentibus lisderetur ? Forte ' de
tertio Phaleucio, qui Terentianum nesciunt, habue-
rint, quod de una syllaba quaerentes occasionem loquerentur.
Vere dignus fui ista quae pertuli, quia B
scriptum est {Matlh. vii, 6), margaritas ante immunda
animalia non esse mittendas. Quamvis dictionum
et imperitiae meae bene sim conscius, te tamen
nec scire aliquid, nec sciturum ante didiceram. Vale,
etad alios te quibus debeas loqui, converte.
EPISTOLA XXX.
ENNODIUS ADEODATO PRESBYTERO.
Acerbo aegritudinis impetu et valida febrium ni-
mietate contritus, cum ut fidem veteris testimonii
Christus noster in me, quod in Lazaro fecerat, ostendisset,
et Evangeliifidem praesentibus declararet exem-
plis : litteras vestras accepi. Ordinavit ille qui potuit,
ut diebus quibus vitam lestituerat, amicorum quoque
EPISTOLA XXXII.
ENNODIUS SYMMACHO (PAP^).
Rem necessariam providet, qui parenti omnium
orbatos et peregrinos insinuat : unica via est aposto-
latus vestri solatium, quae medetur externis. Absit
afflictos dicere, quos ad vos contigerit pervenisse :
creatoris patriam, opesalibi non requirunt, quos co-
ronae vestrae cura susceperit. Praesentum bajulus,
ortus nobiliter, profutura ad testimoniura ingenuita-
tis studia Romana requirit. Nunc beatitudini vestrae
mea supplicis vestri commendat assertio, ut saluta-
tionis servitiis dignanter acceptis, quod usu facitis,
pro mei consideratione geminetur.
EPISTOLA XXXIII.
ENNODIUS ^ HORMISDvE DIACONO.
Et quod es, miseratione ornatur ; et quod futurus
es, pietate conquiritur : et diaconum his studiis ex-
tulisti, cujus rei promittit cura pontificem. Pr£esen-
tium bajulus, honestus moribus, natura sublimis, ge-
mini solatii orbatus praesidio, Romam pro honestis
artibus, licet peregrinaturus, expetiit. Vide si merean-
tur a religioso, bene nato, locupleti, juvari ista quae
praetuli. Nunc ofiicio salutationis exhibito, rogo ut
si me, si bonam quam coemisti] opinionem diligis,
impensis portitor adulescat auxiliis.
EPISTOLA XXXIV.
ENNODIUS * PORTIANO ABBATI.
Divinis declaratur exemplis, nisi per Dei gratiam
visitationem hominum coelestium non venire. Quae
suorum eam et conlirmaret et fulciret alloquiis. De C enim recordatio potest esse peccantium, nisi occultis
versibus unde tibi portentum illud dixit, risum mihi
stultajudiciafecerunt. Scias illos in summo pretio
itineribus favor coelestis operetur, et perviam mentibus
inspiratam quae propler peccata] surrepere po-
apud domuum habitos, quaravis in temporis anguterat, eliminetur oblivio? Impetratse jam divinae mi-
stia et viridarii transcursione conscriptos. Sed si
eos non scripsisti, nec facias. Mihi sufticit, dum feci,
vota complesse. Nunc ad eam partem me confe-
ro, qua3 specialiter a sanctis poscenda est; ut pro
aegro et amante attentius ores; si mereor, crebra
mihi et instructionis et consolationis prajstes alloquia.
EPISTOLA XXXI.
ENNODIUS BOETIO.
Consideratio magnitudinis vestrae exegit'epistoIare
commercium ;
sed festinatio portitoris epistolam bre-
vitate conclusit. Non potuimorari properantem :
sed
nec his vacuum muniis propter res necessarias emisi.
Crebras super domo quam poposci, litteras desti-
navi. Sipossibile est cupita tribui, jam referte, quia
omnia ajdificia ejus sub negligentia consenescunt.
Domine mi, salutationis obsequia dependens, rogo
utvosjuvetis sine vestro dispendio supplicantem.
« Sando presbytero] Adeodato, epist. seq.
' De tertio Phaleucio] Id est, Exoptet similem mairona
sortem : quo versu clauserat epitaphium CynegicB
lib. VII, epist. 29. Hajc igitur est epistola quam
paulo ante retractavit, epist. 2i.
2 Hormisdx diacono'] Ejus nomen inter Ecclesiae
Romanae diaconos in synodo Symmachi, quae Avieni
junioris consulatu coacta est. Jamque apud Ennodium
saepius occurrit : nunc illi pontificatum non obscure
prffisagit : iterumque epistola 39, Esto, inquit, specialis
tulor ; omnium moxfuiurus. Nec vanum fuit au-
sericordiae fiducia est, cultorum Dei animis non de-
esse. Ergo gratias refero Trinitati Deo nostro, qui ut
me reverentia vestra alloquiis visitaret, exegit. Su-
scipio obedientiam vestram :nec enim exiguus cultus
debetur obsequentibus, cum Christi gloria maneat
iraperantem. Orate pro me, qui humanitatis imbe-
cilla, dum adhuc estis homines, evitastis : quos conti-
git, necdum corpore sequestrato, ponderibus carnis ab-
solvi; et servitiis salutationis acceptis, frugem circa
ir.e gratiae, dum sermonis adolescit cultura, concedite.
EPISTOLA XXXV.
Q ENNODIUS ' AURELIANO PRESBYTERO.
Inamabilis quidem desideriis meis militavit occa-
sio, et votis aditum necessitas vix ferenda patefecit :
amplexus paginam praefatione blandientem, sequenti
ejus elocutione confusus sum. Nam dulce principium
et sereni mella colloquii, relata calamitas, quasi
gnrium, quia Symmacho papae successit.
* Portiano abbali] Etsi tempoja non discrepant,
affirmare tamen non ausim, hunc nostrum esse S.
Portianum qui Candidobrensis apud Arvernos monasterii
abbas fuit, eique et oppido non ignobili nomen
reliquit. Sanportianum enim appellamus. Fuit
et Porcianus episcopus in provinciaqui synodis Carpentoratensi
et Vasensi interfuit paucis annis post
Ennodium.
" Aurelianopresbyiero] Axelalensi : quod sequentia
declaraat.