t. I (PL 63)

129 EPISTOLARUM LIB. VII. 130
Domno papte dignare dicere ut aliqiiid
' per secun-
dia Iloscoruni dc mea causa ordinet. Quantum ia
festinatione veredarii potui, scripsi : dominum ct
fratrem Hormisdam satis pro me saluta, cui dicitc
ut clavem illam mittat.
EPISTOLA XXIX.
ENNODIUS BEATO.
Non ego epistolam meam intra breves terminos,
Spartanto memor concinnationis, includo; nec formam
tuam studio coacti sermonis irrideo : abest a
me loqui pauca cum raodicis. Urbanorum est esiguis
producta subtrahere, et sine aliqua necessitate paginas,
quales poscit hominum mensura, formare. Quod
in me de his qu£e prsefatus sum subtile putaveris,
festinatio non semper amica artis et casus exhibuit.
Magnum mihi est, si dederunt fortuita quod mireris.
Ergo causam scriptionis insinuo, quam tibi prcelata
salutatione commendo. Digresso mihi urbe procul
domnas meai Cynegiai occurrit admonitio, quare sepulcrum
ejus non honorassem laude ducti in carmen
eloquii. Quod, quamvis reverentia viri ipsiusfacerem,
Iractavi, quia quod radiat luce moritorum, styli uber-
tate celebrandum est. Nam nec Deus offlcium respuit
imperiti, etcontentus ipse quod tribuit, a rusticanti-
bus verborum diademata non requirit. His ergo ver-
sibus scribendum epitaphium destinavi. De quo quid
sentiatur, sic pater tuus vivat, et Roma te, quantum
ad illa quaj in ipsa reprebenduntur, non suum faciat,
ut simplioiter et pure indices; nec auribus meis aut
sensui fuco mentilce gratiai blandiaris. Non erubescas,
et etiam aliquibus, praacipue tamen dominaj, et rae-
rito domina; BarbarM paginani meam recensera; quia
tecuni locatur. Opto tamen ut tantum tabella mea
quantum spes tua sapiat, qua; in cano flore, et mea
et parentum suorum, quamvis sint avara, * et vota
trausgreditur. Dominum Cethegum et dominam Ble-
sillam sororem ejus, pro me saluta. ^ Fidelem, Iviarcellum,
Georgium, Solatium, Simplicianum pro me
saluta ; quibus dic : Si vobis cordi est disciplina doni-
nffi Barbarifi, dominum, vel patres, aut ftatres ejus,
frequentate; quia est casta luxuque carens : qui
aliud fecerit, ad me non sperat se esse rediturum.
EPITAPHIUSI CYNEGI.E.
Obtinui pretium votorum munere Christi :
QuEB mihi vita fuit crux, dedit hanc tumulis.
Dissolvens carni sobolem siae vulnere mentis,
Quod Fausto feiix conjuge prKmorior :
Disjecit lacrymas medela cordis.
Quae servat meritis torum iidelem.
Exoptet similem matrona sortein.
' Pe?- secundia Hoscorum] Quia deserunt nos hic
codices, ut dixi, et conjectura utendum est, non aliena,
ut opinor, fuerit emendatio sl pc7- sanctuin Dioscormn
legamus. Dioscorus enim is est ad quem ot
Ilormisdam de hoc ipso negotio suo cum papa tractando
scripsit lib. vi, epist" 33.
- Fidelem] .Uediolanensem. Huic inter cfeteros senatores
scribit Joannes papa, ut observatum est ad
epist. 7, lib. i, Sed illo tempore quajstor Athalarici
jam fuerat. Postea vero prajfectura etiam proetoriana
functus est, ut testatur Procopius lib. i Belli Gothici
a quo prreterea Mediolanensem patria Fidelem fuisse
:
A EPISTOLA XXX.
ENNODIUS FAUSTO.
Solida 'est spes adolescentium, quam magnorum
cultura prosequitur : si cessat curatio, ubertas tritici
transit in lolium. Partbenium, sororis moai fllium,
diu circa diligentiam litterarum, quantum patri?
ipsius reseravit allegatio, culminis vestri metus at-
traxerat. Sed nunc per absentiam vestram veneran-
dte solutus lege formidinis, molitur obscena : ajtas
illa peccatis amicior multos reperit ad errata ducto-
res. Implorat fidem propositi mei pater, et incolumem
filium loco deflet esstincti. Sic faciunt, quibus
de profectu suorum fiducia nuUa responderit. Nihil
mihi residuum fuit, quod remedii loco precibus victus
ingererem ; nisi ut eminentiaj vestra?, conscientiam
" de excessibus ante dicti juvenis festinus instruerem.
Vos medicam manum, vos opem prajstate consue-
tam, ne vitiorum profectus universa in eo quse boni
aliquid potueruut ferre succidat. Commendate ami-
cis quaj agantur; insinuate doctori, et quidquid potesl
subvenire, concedite : quia hrec sunt quaj, preefatis
salutationis obsequiis, consanguineo possim, profes-
sionis meai memor, sine dissimulatione prajstare.
EPISTOLA XXXI.
ENNODIUS PARTHENIO.
Par quidem fuerat silentio degeneri vicem taci-
turnitatis opponi, ut per ipsum callem vindicta per
quem venerat error exiret. Nunquid a?.quum est ut
in excessibus tuis vox, quid deliqueris, et non mutus
dolor ostendat? Crede mihi, manifestato3 indignationi
vicina curatio est. Te per longum ferire debuit in-
clusa commotio, si tamen non ex toto ab humanitalc
discessisti. Quid deliqueram, postquam ^ primoribu-i
litteris veniam fabricata humilitate poposceras,? hn?c
est correctionis flda promissio, ut postquam deleni-
flca oratione conceptam iram extorseris, erubescas
te minora peccasse? Quantum video, post contestr,tam
verecundiam, solas errorum vitas angustias, nufas
a?stimas circa pnrentem et nutritorem tuum non
in tantum extolli supercilium quanta debuisti pro
tot beneficiis communione submitti. Aut forte putas
quod me puerilis ira sollicitet, aut ulla necessitas
maturum expugnare possit afTeclum? nunquid geni-
_ tori natorum non grata sunt verbera? aut creatores
reptantium parvulorum non et mulcentur injuriis?
Nihil amarum putant, quibus inter desideria quod
votis pro parte adversetur efferbuit. Invenimus intcr
triticeas segetes spinas etlolium; et dum frugiferam
herbam carpimus, infecunda suggeruntur. Nunquid
didicimus, legatumque a Romanis missum ut Belisarium
in Urbem evocaret. Verum hoec omnia muUo
post Ennodium : nunc juvenis erat. Procopii autcm
de illo verba hajc sunt : ^kJsIcov ts 7rs'fii|/avr£;, abjSrjc.
iv. Msr?to).!ZVMV 6pu.rj>y.zvov, ij Ev ALyoiipotq y.zi-xi (05 Sz
' krvXv.piytii Trcp^ijSpsvz TrpoTspov, — y.ODciGropc. 3i Ti;v
v.pyrh-j TKiJTViv Y.rjXo-iJiji "S? tii ui.cio — I. . ),Tiz),t(jxpwj iq 'Pwp.v;v
r/«),ouv, aTTK^vjTt TT^v 7yd).ty 7rapa(?wG"=tv •j'ZOf7'^Qu.£-jot.
3 Primoribus litteris veniam] Ad quas rescripsit Eti-
nodius epist. t lib. vi.
* Et vola] Conjunctio hic redundare videtur.