t. I (PL 63)

403
acta dat praemium. Beati per quos aliis quoque pra;- A Si is qui calicem aquae frigidae, mandata evangestatur
esemplum. Et nos quidem, quantum in nobis lica secutus, obtulerit, mercedem boni propositi, ipso
est, nec sollicitudine, nec labore cessamus, ut hu-
militatem, quam nos Domiuus noster docuit, imitati,
quae saluti eorum conveniunt postulemus : ut dispen-
sationis mihi credita:^, dum agnoscitur cura, proben-
tur offlcia. Nam repetita vice Ennodium atque Peregrinum
fratres et coepiscopos nostros, mandata le-
gatione, diresimus, rationem, adhortationes, preces,
lacrymas ingerentes, ut ab impiorum contagione
separati, ad veram iidem iisdeml quibus vos modis,
et apostolica scit sedes, se conferant, aut certe non
nos defuisse prsedicationi, sed illos propriae saluti
mundus agnoscat (a). Data Agapito viro clarissimo
consule (anno Domini ol7).
EPISTOLA XV.
" AD POSSESSORE.W EPISCOPUM.
In fide calholica •perseverandum.
Hormisda Possessori episcopo.
Optimam vestras caritatis audientes instantiam, et
cognoscentes rectfe (6) vitae tramitem, quem sine
strepitu vindicatis, Deo nostro gratias sine cessalione
persolvimus : ut et in ea dispositione persistas, et
cajteris quod sequantur tribuere possis esemplum.
Istasuntdona coBlestia :
ista sunt divinajretributionis
indicia: ista sunt Dei judicia, qua:'. te a catholico sacerdotum
noluerunt separari consortio. Uude, frater
carissime, praesentibus hortamur alloquiis, ut in ea
constantia, qua electus es, perseveres, et augmenta
HORMISD.E PAP^
404
Domino, qui hoc docuit, restituente, consequitur ;
nonne qui tanto populo tidelium veritatem annuntiare
distulerit, juste pffinam damnationis incurrit ? Hinc
est quod interminalionem mandaticoelestis effugiens,
( quod decet ioqueudum est in his quae ad Deum per-
tinent, nec tacendum) habens quoque vestrae salutis
affectum, admonitionem eorum quae pra;sens neces-
sitas poscit assumpsi ; omnes, quibus cura; est fide
integra Ghristianam religionem servare, contestans,
ut eos qui sanctam Chalcedonensem synodum et
beati Leonis de fide catholica conscriptas epistolas
declinant, quibus possunt viribus aversentur et fu-
g giant ; quando ipsi sunt, qui Eutychetis et Dioscori
Alexandrini, vel potius nefanda Manichaeorum con-
tagione poUuti, verbo quidem adversus constituta Patrum
videntur habere certamen, rebus autem contra
incarnationem Domini nostri Jesu Christi evidenter
insurgunt. Recordamini, carissimi, quffl fuerunt Basilisco
palatinas aulaj incubante tentata ; et temporum
illorum acta vel visa vel audita recolite. Quam scelesta
tunc fuerit Timothei cognomento ^luri, quam
impudens et monstruosa prEesumptio : quantus etiam
per universum orbem fidei se vestrae fervor ostende-
rit. Probavit tunc Constantinopolitanus populus,
quam pure deceat credentes Christiana servare mysteria.
Sed transacta utinam studia fuissent, et non
nunc similia tempus espeteret.. Rursum enim iidem
probabilibusinitiis subministres ; quia bonum opus, G hairelici caput improbum de profundo, quo immersi
prfficipue quod ad doctrinam fidei pertinet, nisi sem
per creverit, videtur imminui. Et si tribuiatio mundana
contigerit, ante oculos vestros, futura prajmia
ponentes, apostolica vos admonitione consulimus, dicentes
: Non sunt condignse passiones hujus iemporis
ad fuiuram gloriam, quxrevelabilnrinnobis II Cor.
s). Meliora tamen speramus, quia Deus, qui per
beatum Apostolum dixit : Quivos non dimisil tentari
super quodpotestis (Rom. viii) ; ipse pro sua pietate,
quos suos elegit esse, et de laqueis adversariorum,
sicut semper, eripiet. Libellum dilectionis tuas de
confessione rectae fidei per legatos nostros remeantes
accepimus, et in eos sinceritatem tuas fraternitatis
agnovimus : quia quod recte credit, sub attestatione
publica prtedicare non distulit. Data iiinonas Aprilis, D
Agapito viro clarissimo consule (anno Domini 517).
•> EPISTOLA XVI.
AD POPULUM ET MONACHOS C0NST.\NTIN0P0L1TAN0S, PER
EOSDEM LEGATOS DIRECTA.
Abstinendum a consortio hseieticorum, etincatholica
fide perseverandum.
Hormisda clero, populo et monachis orthodoxis
Gonstantinopoli consistentibus.
a Possessor episcopus Africanus pro flde catholica
Constantinopoli exsulahat, fidei calholic-e professionem
ibidem edidit coram prima legatione. Magno
cum fructu et cominodo omnium catholicorum Constantinopoli
hoc tempore morabatur. Baronius anno
517, num. 26. Sev. Binius.
(a) Deest data in edit. Rom.
tenebantur, attollunt. Atque ideo rogo, hortor, admoneo
dilectionem vestram, ab eorum vos conciliis
et communione secernite. Recordamini zeli prioris,
et vivere in vobis lucem, scintillam ignis spiritualis
oslendite, ne simplicem in vobis veritatis afi^ectum
perditorum astutia espugnasse se gaudeat. Et haec
quidem, quantum ad praesentem necessitatem, et
assumendarn contra impios cautionem, dixisse suffi-
ciat. Spero tamen quod si admonitio ista promoverit,
et mihi et vobis utilis erit quando et ;
Deus in vestra
salute glorificabitur, et fructus nostrae sollicitudinis
apparebit. Data iii nonas Aprilis, Agapito viro claris-
simo consule (anno Domini 517).
EPISTOLA XVII.
AD ENNODIUM ET PEREGRINUM EPISCOPOS.
Joanne Nicopoli/ano, quas contra eum Thessalonicen-
sis tentaverit, se cognovisse scribit, novamque causam
sedis apostolicm ingestam,iisdem cognoscendam
per litteras hasce commisit.
Ilormisda Eunodio et Peregrino episcopis.
Posteaquam profecta est caritas vestra, Nicopolita-
nus diaconus, qui vobis etiam occurrit in itinere, Romam
venit; quem praetermoram vidimus, cogitantes
His omnibus litteris datis adjecit p ontifex libellum
confessionis catholicaj, quem supra recitavimus,
cui subscribeudo, quisque se vere catholicum esse
probare, Romanaeque Ecclesiaj catholicam communionem
consequi posset. Sev. Binius.
(b) Ibid., fidei.