t. I (PL 63)

ANNO DOMINI DXXI
AGNUS FELIX h
EPISGOPUS TICINENSIS.
I. Maguus Felix Eiinodius Gallum prosapia (a), et
quidem illuslriadmodum, natumque Arelate sefuisse
testatur (6)
quibus Galiicam historiam litterariam aeceptam re-
: quai est seutentia virorum eruditorum,
ferimus (c), licel Sirmondus (d), Sollerius (e) aliique
hac de re ambigere videantur. Ejusortus anno Chri-
sti 473 illigandus comperitur, quippe qui anno 521,
ajtatis 48, e vivis excesserit, ut iufra manifestum liet.
Litteris primuni liumanioribus Mediolani a puero
excultus (/), deinceps vel ipsa studiorum liberalium
nomina se fuisse detestatum profitetur (g). Postmodum
anno 489, 8etatis suae 16, amitoj quae ipsum
aluerat solatio destitutus, nobilissimam ac prsedivitem
usorem duxit (h). At paucis post annis sseculo
nuntiumremittens, ecclesiasticsemilitiajnomendedit
atque ab Epiphanio Ticineusiantistite diaconus ordi-
natus (i), religiosi propositi consortem quoque liabuit
uxorem (j). Clero addictus, Servilione magistro usus
est, a quo sacris institutis fuit imbutus (k) : ut propterea
minus recte censuerit Sollerius (l), Eunodium
sub Servilione liberalibus discipiinis operam dedisse.
Intereaiu legatione Burgundica quae in annum inci-
dit 494 comes additus episcopo suo Epiphanio Ennodius
perhibetur (m) ; et quidem dum diaconi munere
fungeretur : eo enim in gradu diu ipsum constitisse
illud suadet, quod anno 513 egregium Apologeticum
:
PROLEGOMENON.
pro synodo Palmari adhuc diaconus conscripserit
quade re Pagium consulas velim (n^.Quin etiamforte
haud ultraeum gradum processerit usque ad annum
(Ex Gallaud.)
510 aut 511, quo, Epiphanii successore Maximo II Q Theoderici Panegyrico, vel in una Vita Epipbanii Ti-
vita functo, ad Ecclesiae Ticinensis episcopatum fuit cinensis, varia rerum illo sa^culo in Ilalia, Gallia,
evectus. Multa prfeclare gessit in cathedrali sede
constitutus ; ejusque imprimis enituit spectata virtus
et doctrina in gemina illa legatione ad Anastasium
imperaturem, quam sub Hormisda papa orthodoxtc
lidei causa suscepit annis 515 et 517_, licet utraque
veteratoris principis artibus ad irritum cesserit, ut ex
ecclesiasticis Baronii Annalibus constat. Ad Ecclesiam
suam reversus beatus antistes, liaud multo post su-
(a) Ennod. lib. i, epist. 2.
(b) Id. lib. vn, epist. 8.
(c) Ilist. litteraire de la France, tom.III, pag. 9(5.
(d) Sirm. Vit. Ennod. opp. ejus prsem.
(c) SoUer. Act. SS. tom. IV Aug., pag. 271,
num. 5.
(/) Ennod. Euchar. infra, pag. 159, c.
(g) Id. lib. IX, epist. 1.
(ft) Id. Euchar.,pag. 160, e, a.
(i) Id. Vit. Epiph, pag. 196, 6.
(;)Id. Euchar., pag. 160, (/.
Patrol. LXlll.
.A perstes exstitit. Nam exejus epitaphio a Sirmondo (o)
aliisque relato, ipsum exhoc vitain coelum emigrasse
intelligirnus xvi cal. Augusli Valerio V. C. consule,
quo die in Ecclesiae tabulis ejus memoria quotannis
recolitur; adeoque anno Domini 521, annum ]agentem
48. Hujusmodi autem cbronica notatio ex 'eo
desumitur, quod sanctus prsesul annorum ferme JG
esset, ut ipsemet testatur (p), quo tempore in Italiam
ingressus est Theodericus, anno scilicet i89, qui
quidem aetatis annus si cum Valerii consulatu componatur,
quo currente depositus fuisse describitur;
annus Ennodii postremus fuerit 48, Christi 321, ut
recte arguit Sirmoudus (q).
II. De sancti hujus pr