t. I (PL 63)

o09 EPISTOL^ ET DECRETA.
De norainibus autem defunotorum episcoporum cle- A mus brevitate suflicere, plenius disserenda cum flo-
menter, et ut decot pacificum palrem disponite : quia
vester quoque prajdeoessor lieatiB recordationis ad
memoria!principalis Anastasium scripsit, ut si nomen
Acacii tantummodo tolleretur, una nobis esset com-
munio. Nonne igitur suasit vestra sedes, ut prw.stet
imitari boatissimum et sanctissimum Leonem Romanum
pontificem, ac sicut ille scripsit Leoni, ita et vos
omnibus amputatis dubitationibus perfectas pacificasque
paginas ad invictissimum principem filium vestrum
rescribere Ecclesioe, ut aute tribunal venturi
judicis participes eorum sitis quorum sedem jure sacerdotali
tenetis. Ostendat ergo tuus apostolatus quod
Pelro successit apostolo ; quoniam Dominus a vobis
rente imperio ciemenlissimi prmcipis, si promissam
legationem et nos suscipere Deo propitiante, conti
gerit, et cognitis omnibus cum adjutorio Dei nostri
responso reddito pro universitatis informatione re-
naittere.
EPISTOLA
JUSTINIANI Vinl ILLUSTKIS AD nORMlSDAM.
Petitui legatos rebus bene gestis redire quamprimum
curet (a).
Diligenter apostolatus vester cognovit quanlo iidei
calore fllius vester serenissimus imperator nosque
fuimus ab initio. Nunquam cessavimus agere quse
pertinebant ad flrmamentum religionis divinae. Pro
qua re nuper etiam revorendissimos sacerdotes Ro-
ulpote summispastoribus exacturus est universorum ^ ^^^^ direximus, ut integrum componeretur de capi
salutem, qui poterunt esse salvi flrmata concordia.
Nos etenim finilis capitulis, de quibus scripta susce-
pistis, ultra non patiemur a quoquam controversiam
religionis in republica nostra moveri, neo vestram
sanctitatem convenit audire superflua concertantes.
EPISTOLA LXXVIL
AD JUSTINIANUM.
CommenclatJustinianum de revereniia sibi exhibila.
Promissam legaiwnem se exspectare. Sanctissimx
Trinitatis mysleria expUcat.
Hormisda Justiniano viro iilustri.
Quod celsitudo vestra animi circa me sui benevo-
lentia dignatur ostendere, faoitis rem Deo placitam,
et rectce conscientice congruentem ; sed non parva
tulis, quibus ad ea dubietas vertebatur. Sed ignoramus
quas difflcultas provenerit ut minime sopirentur
hactenus ea quaj videntur esse levissima. Salutantes
ergo vestram reverenti:im petimus ut nulla praebeatur
occasio, qua de tua quisquam possit ambigere volun-
tate ; sed habentes priE oculis judicium majestatis
supernae, modis omnibus festiuare dignemini.
EPISTOLA LXXVIll.
AD JUSTINUM AUGUSTUM.
Adeviiandam discordiam nihil innomndum : etde his
qui ad communionem admitii possunt Epiphanio
scripium.
Hormisda Justino Augusto.
Scio quideni, venerabilis imperator, clementiam
sunt nobis hujusemolumenta propositi. Major in vos q tuam conscieniia boni operis tantum esse conten-
fructus de tali bonitate revertitur, nequs enim vacua
honorificentia est quee defertur antistiti. Indubitatum
siquidem est quia honor ministri cultus e:.t domini,
et qui personam sacerdotis magni habet, majorem
remunerationem ab eo cui sacerdos famulatur acci-
piet, dicente Domino Jesu iis qui prophetas in ,ho-
nore suscipiunt, suam mercedem esse reddendam :
tam ; nec in his qu6e pro catholicae Ecclesiae unitate
disponitis, humanis laudibus indigere, et (ne) magni
studii gloria non digna rernuneratione vilescat.
Quanta est enim circaeum humani summa praeconii,
cui contigit terrarum regna committi ? Cum eo noxia
sint blandiraenta adulationis suspicioni, qua; hurai-
litas detulerit imperanti. El alias secundum evange-
et apud me quidem magni estgratia vestramomenti, licam traditionem necesse est ut fructu supernse re-
eo tamen pretiosior, quia quidquid mihi gratiaj munerationis careat, qui retributionis laudem es-
dignanler impenditis, in Ecclesiarum defensiuue spectat. Hinc inansuetudinem vestram omni bonitatis
monstratis. Sed ut ad id quod celsitudo vestra desi- perfectione pollentem, ad Deum universa quffi mederat
noster serrao dirigatur, quanquam et clemenmorabiliter faciiis referre non ambigo, nec caduca
tissimus imperator, et vos promittatis legationem cogitantes, ab illo exspeotatis pro actuum vestrorum
esse venturam, et id cum ratione conveuerit, ut retributione mercedem, quam bonorum omniura con-
rum qui dirigendi sunt super omnibus nos decuerit D stat auotorem. Et tamen ego divinis, quibus obse-
exspectare prcesentiam ; tamen quia gratum nobis
est studium quod circa religionem vos habere decla-
rastis, non gravat prslibare, dicendo non opus ut
stabilitatem fidei vestra? intentionis (contentionis)
potius quam rationis sequaces procaci verborum no-
vitate confundant. Sancta Ti-initas Pater, et Filius,
ct Spiritus sanotus unus est Deus ; hanc Israel jussus
adorare, cujus inseparabilis et indisoreta substantia
non potest dividi, non potest sacrilega distinctione
separari, servata tamen proprietate sua unicuique
personas. Hanc interim commendanda fidei vestra,
epistolaris styli terminum cogitantes, congrua credi-
(a) Hoc epistolae argumentum es editione Roraana
desumptum eidem epistolee plane non respondet
;
cundo, convenio institulis, ne religiosoe conscientise
vestrae beneflcia conferta dissimulem, ne taoiturnitas
mea, quEe vobis crescit ad gloriam, mibi, quod ahsit,
vertatur in culpam. Novi enim de illis decem Domini
et Salvatoris nostri pietale mundatis, quia et novem
sunt nota ingratitudinis improbali, ot unus testimonium
fldei et merita receplaj salutis retulit, qui gratiarum
actionem sanatus exsolvit. Exsequor exempla
quce didici, et quod per olflcii mihi credili materiam
prsedico, sub occasione litterarii sermonis exhibeo.
Ago gratias quanto [a) amplius possum, et si quantas
debeo non possum : sed solatium mihi est quod de
ego istud substituerem :
Quod capitulis proposiiis non
dum eongruo rcsponso satisfecerit, modeste queriiur.