t. I (PL 63)

463 HORMISD^ PAPiE 464
rutn ordinetur status, quam cum per festinationera
aliquid imperfectum remaneat, unde iterum et labor
nobis generetur et nostris afferatur ordinationibus
difflcultas. Data supradicto consule (anno Domini
519).
EPISTOLA LV.
AD THOMAM ET NICOSTRATUM.
Se de eorum salute esse solliciium. Joanni et Dioscoro
per litteras eos commendasse.
Hormisda Thoma; et Nicostrato episcopis.
Animum nostrum pro negotio vestro otiosum aut
desidem non putetis, nam non aliter de vestra fati-
gatione quam de propria cogitamus. Mena siquidem
EcclesiK nostraj notario insinuante, cognovimus ca-
ritatem vestram adhuc observationum molestias sustinere
: et ideo in istis adversitatibus Deus omnipotens
dignetur prajstare remedium, tam ad Joannem
fratrem et coepiscopum nostrum scripta direximus,
quam dilectissimo filio nostro Dioscoro diacono per
litteras nosfras injunximus, ut domino et filio nostro
Justino principi necessitatem et causam nostrse di-
lectionis insinuet, et instanter agat, quatenus desi-
deriis vestris dominus noster congruum dignetur
prrostare effectum : cum quo Dioscoro diacono debet
loqui vestra fraternitas, quia necesse est ut inten-
tioni vestras, vel intuitu catholiccS. comnlunionis vel
consideratione nostra? adliortationis, studeat. Data
quo supra consule (anno Domini 519.)
EPISTOLA LVI.
AD JOANNEM ET DIOSCORUM LEGATOS.
Thomam et Nicostratam Consianlinopoli congruo
honore dolet non fuisse receplos.
Hormisda Joanni episcopo et Dioscoro diacono.
Reperimus Thomatem et Nicostratum fratres et
coepiscopos nostros Constantinopolim non ita susceptos
sicuti nostra fuere desideria, et ipsi semper
optabant : non solum enim loca eis debita dicuntur
ablata, sed a communione quoque eos cognovimus
fuisse suspensos. Quod quam accrbe ferat animus
noster, etiam fraternitatem et dilectionem tuam
credimus ajstimare : et ideo quantam diligentiam
causa3 videtis magnitudinem poscere, tantum vos ef-
ficaciam debetis sine mora prsestare ; et agere, ne
nos magis, apud quos fuerunt, videamur esse contempti,
cum illis, contra quam desiderium commune
habuit, solliciludinis molestia fuerit indecenter in-
jecta, in tantum ut nec de facultatibus eorum (quas
eis dicuntur invasce a fratre et coepiscopo nostro
Joanne) dicatur aliquod ordinatum, nec litteras no-
stras, quas per eos misimus, fuisse susceptas. De qui-
bus omnibus ita vos agere desideramus iustanter, ut
ad nos caritas vestra de eftectu hujus causaj valeat
sub celeritate rescribere. Data quo supra consule.
(anno Domini 519).
EPISTOLA LVII.
AD JUSTINUM AUGUSTUM.
Ut suis sedibus Heliam, Thomatem et Nicostraium
restiiuendos curet.
Hormisda Justo Augusto.
A Gloriosis clementiaj vestra? laboribus ecclesiasticaj
palma concordiffi et orbis pacati votiva tranquillitas
generali prwdicatione respondent. Qutc res nostrum
parcum reddit ac retinet ad agendas gratias sermo-
nis ofiiuium. Illud tamen, quod pro vobis indesinenter
Domino nostro preces effundimus, non taceamus,
quia in votis infmitus affeotus est, finitum esse po-
test in praedicatione judicium. Verum inter hffic pie-
tatis vestree beneficia, uno [F. una] nos quae etiam
vehementer afiicit, cura non deserlt, quod Heliam,
Thomatem, atque Nicostratum fratres et coepiscopos
meos, qui primi ecclesiasticam festina secuti sunt
devotione concordiam, non solum magni fruslratur
palma principii, verum etiam mali miseria comitatur
T> exempli. Quare clementiam vestram, misto etiam
precibus fletu, deposcimus, ne gaudia nostra, quae
de hffireticorum quotidie conversionepraestatis, prsefatorum
abjectio intoleranda conturbet, quia non sola
personarum nos causa sollicitat, quibus et boni facti
simul sufficere gloria posset et meriti : sed quod ve-
nerabilium constitula canonum contemnuntur, et
quod non parvam eorum abjectio apostolicee sedis
tangit injuriam, nec Christianitatis vestree sinceritas,
quia et magnum patrocinium veteribus constitutis
impenditis, et sedis apostoIioBe principatum acta no-
viter veneratione sancitis, uno inexpugnabilem re-
linquat posleris negotio qusestionem.
EPISTOLA LVIII.
Q AD EUPHEMIAM AUGUSTAM
Perpetuas pro Euphemix et ejus virisalute ad Deum
se preces effundere. Thomam et alios commendat.
Hormisda Euphemise Augustse.
Orare nos et pro vcstra incolumitate Deo nostro
vota persolvere, cum catholicorum etiam coetu sine
cessatione pontificum, non vestrae studium esoratio-
nis invitat, sed devotum atque persistens in ecclesiastica
stimulat reconciliatione propositum. Quis enim
ab hajretica segregatus conspiratione se teneat, quis
aliis in sua utatur deprecatione principiis, nisi ut
vobis serenissimoque principi jugali vestro et vita sit
longior, et ad prosperitatis augmentum gratia divina
proximior, qui initia felicis imperii plectendi exse-
crationibus consecrastis erroris, et amicam diabolo
pacifica expulistis intentione discordiam? Unde nunc
decet vos laudabilibus cceptis insistere, et per totum
orbem perfectam spargere medicinam; quia Chrislo
major numerus gregis oblatus mercedem confidenter
esigit largiorem; inler quse curas ,vestrae sit ut nullum
Satanas jamdudum prostratns vulnus efficiat,
sed communionis unitas magnum sit justilia;. impe-
trandffi suffragium. Quajsumus namque ut tandem de
venerabilibus fratribus et coepiscopis nostris, Ilelia,
Thomate atque Nicosti'ato, quod sacratissimorum
canonum dictat autoritas vobis decernentibus im-
pleatur, ue videantur, ut auctores alicujus mali,
quod primi ad unitalem sedis apostolicae festinarunt,
in communi omnium gaudio soli meruisse percelli,
et in facto laudabili victam personali odio cessisse
justitiam. Nostris ergo precibus apud clementissi-